|
| |
| |
| |
Het goede wild.
(jagers deuntje).
Eens trad er een jager door bosschen en veld,
Getrouw door zyn witbonten jagthond verzeld.
Hoe verre hy reeds had getreden,
Niets was in de weitasch gegleden.
Hy neuriede vrolyk zyn pa-per-la-pa!
Tra la la la, tra la la la (enz.)
Daer blikkerde een meisje door 't trillende loof,
Dat zy met heur handjes ter zyde wat schoof.
Zy keek naer den sierlyken jager
En fluisterde: ‘O veldhoenen plager!
Zeg volgt gy de meisjes ook na? na, na, na,
Tra la la la, tra la la la (enz.)
| |
| |
‘O had ik myns vaders geweer nu op zy,
Den horen met poeijer en hagel er by,
Ik ging met dien jager aen 't dwalen
Door donkere wouden en dalen,
Ik riep tot myn' vader: Ik ga! ga, ga, ga,
Tra la la la, tra la la la (enz.)
Juist zag nu de jager dat hoofdjen in 't loof,
Dat snel weder achter het beukengroen schoof;
En ylings doorboort hy het loover,
Ylt struiken en heuvelen over
En spoedt dan de vlugtende na, na, na, na,
Tra la la la, tra la la la (enz.)
Nauw raekten de hupplende voetjes den grond,
De wind blies haer rok als een reepje zoo rond;
Haer bloemen, in 't korfke vergaderd,
Verzwindelden in het gebladert;
Vergeefs riep de jager; ‘Ach sta! ta, ta, ta,
Tra la la la, tra la la la (enz.)
| |
| |
Zy sprong als een hert over heuvlen en vliet,
En zag naer de zwindlende bloemekens niet.
Hop! hop! riep de jonker by 't jagen,
En snel vloog de brak door de hagen;
Hy blafte het wilbraedje na, na, na, na,
Tra la la la, tra la la la (enz.)
Op 't voetpad, waer zy in het glibbrige gleed,
Beet ylings de brak in het roodstrepen kleed.
Hoe trilden haer zenuw en ader!
En nu kwam de jager haer nader;
Wat lachte hy hartelyk: Ha, ha, ha, ha!
Tra la la la, tra la la la (enz.)
‘O jagertje! jagertje! doe my geen kwaed!
Ach! voel eens hoe angstig het hartje my slaet!’
- ‘Lief meisje, wat hebt gy te duchten!’
‘Ach! moeder zegt my u te vlugten;
Gy spoort steeds de maegdekens na, na, na, na,
Tra la la la, tra la la la (enz.)
| |
| |
‘Lief meisje niet woest is de jager van aerd,
Al draegt hy een' knevel en kroesligen baerd;
Niet dor en verstompt zyn de zinnen,
Hy weet hoe de meisjes te minnen.’
- ‘'k Geloof het schoon jagertje, ja! ja, ja, ja!
Tra la la la, tra la la la (enz.)
Zy traden te zamen door biezen en groen;
Hy vroeg - en zy gaf hem goedwillig een zoen.
Zoo voerde het jagertje in stede
Van hoenen, een maegdeke mede,
Zy stoeiden, zy schaterden: Ha, ha, ha, ha!
Tra la la la, tra la la la (enz.)
|
|
Auteursrechtvrij