Oude en nieuwe liedjes

88. - Van het smidje.

Allegretto.

Wie wil hoo-ren een his-to-rie al van ee-nen jon-gen smid,

die ver-brand had zijn me-mo-rie, daeglijks by het vuer ver-hit,

[p. 97]

 

 

kloppende, kloppende met zij-nen ha-mer, kloppende, kloppen-de met geweld op

 

zijn aem - beld. op zijn aem - beld.

 

 

 

2.

 

‘'k Geef den bras van alle smeden,

 

Ik ga naer den franschen zwier,

 

'k Wil my tot de trouw begeven,

 

'k Heb nooit schooner vrouw gezien,

 

Nimmermeer, nimmermeer, met mijnen hamer,

 

Nimmermeer, nimmermeer met geweld

 

Op mijn aembeld.

 

 

 

3.

 

't Is de schoonste van de vrouwen,

 

Maer nooit was er zoo'n serpent;

 

Nooit kan zy heur bakkes houên,

 

Nooit is zy eens wel kontent.

 

Was ik nog, was ik nog met mijnen hamer,

 

Was ik nog, was ik nog met geweld

 

Op mijn aembeld!

 

 

 

4.

 

Nooit mag ik een pintje drinken;

 

Nooit mag ik eens vrolijk zijn;

 

Nooit mag ik iemand beschinken

 

Met een glaesje bier of wijn.

 

Was ik nog, was ik nog, enz.

 

 

 

5.

 

Wordt er somtijds eens gewasschen,

 

Dan moet ik het kind gaê slaen,

 

Dan moet ik op 't eten passen,

 

Zeep en stijfsel halen aen.

 

Was ik nog, was ik nog, enz.

 

 

 

6.

 

Aen de wieg moet zijn gezongen -

 

Alles dient tot mijn verdriet -

 

Anders greist de kleine jongen,

 

Of ik moet zingen een lied.

 

Was ik nog, was ik nog, enz.

 

 

 

7.

 

'k Geef den bras van al het trouwen:

 

Wierd ik maer een weeuwenaer,

 

'k Zou my in een hoeksken houên,

 

En my stellen uit gevaer.

 

Was ik maer, was ik maer, enz.’

XVII^e eeuw.