Oude en nieuwe liedjes
(1864)–F.A. Snellaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 86]
| |
 schallend gerucht; toen sneld' een boerinne-tje na-der en riep: had ik 't paerd van myn
va - der, zoo reed ik dat rydertje na, na, na, na; tra, la, la, la, vik - to - ri - a!
2.
Het rydertje bleef by eenen waterbak staen,
En vroeg het blondinnetje om mede te gaen.
Het meisje zag blozend ter neder;
Nog vroeg het haer 't rydertje weder,
En einkelyk knikte zy ja, ja ja ja,
Tra, la la la,
Viktoria!
3.
Daer wipte hy 't maegdelyn voor op het paerd,
En hield zich een placts in den zadel bewaerd;
Hy klemde zich om heure zyden,
En zoende haer onder het ryden,
Als ware 't zyn wettige ga, ga ga ga,
Tra, la la la,
Viktoria!
4.
‘Ach! rydertje! vroeg zy, waer gaen wy naertoe?
Ik word van het schokken zoo duiz'lig en moê;
Het draeit my schier alles voor de oogen;
Ach! rydertje, wees toch bewogen!
Voldoe eens uw liefsten en sta, ta ta ta,’
Tra, la la la,
Viktoria!
5.
- ‘Dat zal ik, schoon meisje, uw wensch zy voldaen,
Daervoor heb ik u op myn klepper gelaên.
Wy zullen ons beiden vermaken,
Zoodra wy ons leger genaken:
Wy liggen in d'omstreek van Spa, pa pa pa.’
Tra, la la la,
Viktoria!
6.
- ‘Ach! rydertje! rydertje! 't rouwt my zoo zeer,
Ach! zet my van 't paerd op den aerdeweg neêr.’
- ‘Schoon liefje, de weg is aen 't korten!
Ginds leegren myn vrye kohorten;
Nooit bad ik, noch schonk ik genâ, na na na,’
Tra, la la la.
Viktoria!
| |
[pagina 87]
| |
7.
Zy kwamen langs grachten en schansen en wal,
De lucht wederklonk van trompetten-geschal;
Nu stroomde de vrees door heur aderen,
Omdat zy aen 't legerkamp naderen;
Daer riep hun de schildwacht: ‘Werda! da da da,’
Tra, la la la,
Viktoria!
Th. Van Ryswyck. |
|
