Oude en nieuwe liedjes(1864)–F.A. Snellaert– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 82] [p. 82] 74. - De trommelaer en eens graven dochter. Marsch-beweging. F. Reylof. Een trommelaer, met roo - den mond, in 't bosch het schoonste roos - je vond dat ie-mand vin-den kan, ranplanplan. Hy trok het af, de snel-le gast, en stak het in zyn knopgat vast, ranplanplan. 2. Eens graven kind met zoeten lach Dit roosken aen zyn knopgat zag; Haer oog dat hing er an. Ran plan plan. Geen bloemken schooner op der aerd'. De trommelaer was 't bloemken waerd. Ran plan plan. 3. Zy kreeg er van een maegdcbloos: ‘Wel vriend, geef my die schoone roos, Gelyk een edelman.’ Ran plan plan. - ‘Die schoone roos en geef ik niet, Ten zy ge uwe trouwe hand my biedt.’ Ran plan plan. 4. - ‘Myn trouwe hand en geef ik niet, Ten zy ge een regiment gebiedt. Kom weêr dan, vraeg my dan.’ Ran plan plan. Een jaer verliep; een morgen vroeg Was 't haer of weêr een trommel sloeg. Ran plan plan. 5. Een officier, met rooden mond, Kwam nederbuigend tot den grond; Hy leek een edelman. Ran plan plan. ‘Zie daer het roosje dat ik schenk, Opdat uw hertjen aen my denk'.’ Ran plan plan. 6. En blyder dan de grootste vorst, Stak hy het op haer blanke borst. Haer hertje klopte er van. Ran plan plan. Er was nooit liefelyker bruid. De trommel sloeg, by 't feestgeluid, Ran plan plan. Pr. Van Duyse. Vorige Volgende