Oude en nieuwe liedjes(1864)–F.A. Snellaert– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 81] [p. 81] 73. - Roosjen uit de dalen. Allegro moderato. J.F. Volckerick. Een knaepje zag een roos- je staen, een roos-jen in de da - len; zoo lie-fe-lyk van stam en blaên, en in-nig was hy aen - gedaen; zyn vreugd was zon-der pa - len. Ha! roos-je lief, roos-je lief, roos-jen uit de da - len, roos - je lief, roos - je lief, roos - jen uit de da - len! 2. Het knaepje sprak: gy zyt de myn, O roosjen uit de dalen! Het bloemtje zeî: dat zal niet zyn, Of ik doe straks, door felle pyn, U 't booze feit betalen. Ach, roosjen ach, roosjen ach! Roosjen uit de dalen. 3. En 't snoeperige knaepje brak Het roosjen uit de dalen; Het bloemtje weerde zich en stak, Tot dat het, afgemat en zwak, Zyn krachten voelde falen. Roosje rood, roosje rood! Roosjen uit de dalen! Th. Van Ryswyck. Vorige Volgende