Oude en nieuwe liedjes(1864)–F.A. Snellaert– Auteursrechtvrij Vorige Volgende 69. - De verradene geliefden. Festivo. In 't zoet-ste van den mei - je, al - daer ik kwam ge - gaen, vond ik in een val - lei - je zoo schoone bloe-me-kens staen: de mei stond in 't sai- soe - ne ver - sierd ten al - len kant; ik had-de zeer te doe - ne, want ik mijn lief daer vand. 2. Ik vond ze daer alleene, Zy bond haer geluw hair By een zoo klare fonteine; Ik sluipte nevens haer. Als zy my werd geware Hoe zeer dat zy verschoot! Toen kwam 't in 't openbare Dat zy my liefde bood. 3. Ik groette ze vriendelijke, En bood haer goeden dag; Zy dede my desgelijke, Die my troost geven mag. ‘Schoon lief, ik bid een bede, 't Welk reine liefde prijst, Dat gy geen dorperbede Mijn lichaem en bewijst.’ [pagina 77] [p. 77] 4. - ‘En wil er niet van spreken; Want u zal niet misschiên. Ik zou ter dood het wreken, Zag ik u ongelijk biên.’ - ‘Schoon lief, tot uwe schaden Hebt gy me gevonden hier, Schoon lief, wy zijn verraden, Ons vijanden komen hier. 5. Al uit mijns vaders hove, Dat vol verraders staet.’ - ‘Maria tot een love Wil my nu geven raed!’ - ‘De raed, dien ik zal vinden, En is te mael niet goed; Gy moogt uw leven enden, En storten uw jong bloed.’ 6. - ‘Schoon lief, om uwen wille Zoo wil ik sterve de dood: De verraders zwijgen stille, Zy zijn my over 't hoofd. Ik wil ze gaen bestormen, En maken groot geschal: Mijn lichaem hoort den wormen, Dat ik hun geven zal. 7. Men ging er stormen, strijden; Haer liefste bleef er dood. ‘Waer zal ik nu gaen of rijden? Nooit vrouw in grooter nood.’ Zy is van rouw gestorven Wanneer zy zag zijn bloed, En heeft de kroon verworven In zulken tegenspoed. XVIe eeuw. Vorige Volgende