Oude en nieuwe liedjes

60. - De twee gespeelkens.

Matig gauw.

Daer gin-gen twee gespeelkens goed zoo ver al aen de hei - -

de; die een die voer-de eenen hoogen moed, maer d'ande - re die schrei - -

- - de.

2.
‘Gespeelken, lieve gespeelken goed,
Waerom weent gy zoo zeere?
Weent gy zoo om uws vaders goed,
Of weent gy om uw eere?’

3.
- ‘'k En ween niet om mijns vaders goed,
'k En ween niet om mijn cere;
Wy twee hebben een ridder lief,
Dien kunnen wy niet deelen.’

4.
- ‘Gespeelken, lieve gespeelken goed,
Laet my den ridder alleene!
Ik geef u mijnen broeder dan,
Mijns vaders goed in leene.’

5.
- ‘Och! uwen broeder en wil ik niet,
Noch uws vaders goed in leene;
Ik hebbe veel liever mijn zoete lief,
Zelfs zonder goed alleene.’

6.
Dat hoorde de ridder alwaer hy stond,
Dat hoorde hy onder de linden.
‘Rijk God, tot wie van deze twee
Zal ik mijn harte wenden?

7.
Neem ik de rijke jonkvrouw vry,
Zoo treurt die armelijke:
De rijke wil ik varen laên
En nemen de zuiverlijke.

[p. 66]

 

8.

 

Een luttel goeds is haest verteerd,

 

Dan gaet de liefde sterven;

 

Wy twee wy zijn nog jong en sterk,

 

Dat doet ons goed verwerven.’

 

 

 

9.

 

Hy stak aen hare witte hand

 

Een vingerling rood van goude.

 

‘Houd daer, sprak hy, jong maegdeken,

 

Een onderpand van mijn trouwe!’

XVI^e eeuw.