Oude en nieuwe liedjes
(1864)–F.A. Snellaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 59]
| |
2.
En dat vernam een koningskind,
Die van haer ouders zoo werd bemind.
3.
Zy ging al voor haer vader staen:
‘Och vader, mag ik naer Halewijn gaen?’
4.
‘O neen, mijn dochter, neen gy niet;
Die derwaert gaen en keeren niet.’
5.
Zy ging al voor haer moeder staen:
‘Och moeder, mag ik naer Halewijn gaen?’
6.
‘O neen, mijn dochter, neen gy niet;
Die derwaert gaen en keeren niet.’
7.
Zy ging al voor haer zuster staen:
‘Och zuster, mag ik naer Halewijn gaen?’
8.
‘Och neen, mijn zuster, neen gy niet;
Die derwaert gaen en keeren niet.’
9.
Zy ging al voor haer broeder staen:
‘Och broeder, mag ik naer Halewijn gaen?’
10.
‘'t Is my al eens waer dat gy gaet,
Als gy uw eer maer wel bewaert
En gy uw kroon maer regt en draegt.’
11.
Zy is al op haer kamer gegaen;
Zy deedt hare beste kleedren aen.
12.
Wat deed zy aen haer lijve?
Een hemdeken fijner dan zijde.
13.
Wat deed zy aen haer schoon korslijf?
Van gouden banden stond het stijf.
14.
Wat deed zy aen haren rooden rok?
Van steke te steke een gouden knop.
15.
Wat deed zy aen haren keirle?
Van steke te steke een peirle.
16.
Wat deed zy aen haer schoon blond hair?
Een kroone van goud, en die woeg zwaer.
17.
Zy ging al in haer vaders stal,
En koos daer 't beste ros van al.
18.
Zy zette haer schrijlings op het ros,
Al zingend en klingend
reed zy door 't bosch.
19.
Al zy te midden 't bosch mogt zijn,
Daer vond zy mijnheer Halewijn.
20.
‘Gegroet’ zeid' hy, en kwam tot haer,
‘Gegroet, schoon maegd, bruin oogen klaer!’
21.
Zy reden met elkander voort,
En op den weg viel menig woord.
22.
Zy kwamen al aen een galgeveld,
Daer hing zoo menig vrouwenbeeld.
23.
Heer Halewijn heeft alsdan gezeid:
‘Mids gy de schoonste maget zijt,
Zoo kies uw dood, het is nu tijd.’
24.
- ‘Wel als ik dan hier kiezen zal,
Zoo kies ik 't zwaerd nog boven al.
25.
Maer trek eerst uit uw opperst kleed,
Want maegdenbloed dat spreidt zoo breed,
Zoo 't u bespreide dat ware my leed.’
26.
En eer zijn kleed getogen was,
Zijn hoofd al voor zijn voeten lag;
Zijn tong nog deze woorden sprak:
27.
‘Ga ginder daer in het koren
En blaes daer op mijnen horen,
Dat al mijne vrienden het hooren!’
28.
- ‘Al in dat koren en ga ik niet;
Op uwen horen en blaes ik niet;
Moordenaers raed en doe ik niet.’
29.
- ‘Ga ginder dan onder de galge
En neem daer een potje met zalve,
En strijk dat aen mijn rooden hals.’
30.
- ‘Al onder de galge en ga ik niet,
Uw rooden hals en strijk ik niet,
Moordenaers raed en doe ik niet.’
31.
Zy nam dat hoofd al by den haire,
En waschte 't in een bronne klare.
32.
Zy zette haer schrijlings op haer ros;
Al zingend en klingend reed zy door 't bosch.
33.
En toen zy was ter halver baen
Kwam Halewijns vader daer gegaen:
‘Schoon maegd,
zaegt gy mijn zoon niet gaen?’
34.
- ‘'k Heb hem gelaten wel gesteld,
Daer zit hy in het groene veld,
Met zestien maegden wel hy daer speelt.’
35.
En al wat verder op de baen
Kwam Halewijns broeder daer gegaen:
‘Schoon maegd,
zaegt gy mijn broeder niet gaen?’
36.
- ‘Uw broeder is een heer vermaerd,
Zijn konsten heeft hy my verklaerd,
Met zestien maegden is hy wel bewaerd.
37.
En nog wat verder op de baen
Kwam Halewijns zuster daer gegaen,
Om van haer broeder iets te verstaen.
38.
- ‘Ga daer wat verder op het veld,
Daer is uw broeder als een held
Aen zestien maegden gelijk gesteld.’
| |
[pagina 60]
| |
39.
En nog wat verder op de baen
Kwam Halewijns moeder daer gegaen:
‘Schoon maegd,
zaegt gy mijn zoon niet gaen?’
40.
- ‘Uw zoon heer Halewijn is dood,
Ik heb zijn hoofd in mijnen schoot,
Van bloed is mijne voorschoot rood.’
41.
De moeder weende zeer gestoord:
‘Hadt gy wat eer gezeid dit woord,
Gy en waert zoo wijd niet geraekt voort.’
42.
- ‘Gy zijt gelukkig, leelyk wijf,
Dat ik u laten wil uw lijf,
En, als uwe zone, u niet make stijf.’
43.
En toen zy aen de poorte kwam,
Zy blaesde den horen als een man.
44.
En als haer vader dat vernam,
't Verheugde hem dat zy wederkwam.
45.
Daer werd gehouden een banket,
Dat hoofd werd op de tafel gezet.
Overoud. |
|
