Oude en nieuwe liedjes

42. - Eenzaam.

'k Had een lief-je teêr van her-te, trouwe zwoer zij tot de dood;

voor haar kus ver - smolt de smer - te en het leed week voor haar oog.

'k Ben nu een-zaam en ver - la - ten, en geen kus ver - ligt de smert;

en-kel zor-gen o - ver - la - den en be-klemmen 't gloeijend hert.

[p. 49]

 

2.

 

'k Zat eens lustig bij mijn liefje,

 

Laafnis wist zij voor mijn dorst:

 

Zeeg ik weg in mijmeringen,

 

Zij zong helder uit de borst.

 

'k Ben nu eenzaam en verlaten,

 

En geen lied verligt de smert,

 

Enkel zorgen overladen

 

En beklemmen 't gloeijend hert.

 

 

 

3.

 

Als ik dwaalde langs haar woning,

 

't Toeval bragt aan 't venster haar;

 

Waar ik dwaalde, waar ik heentrok,

 

't Toeval bragt mijn liefje ook daar.

 

'k Dwaal nu eenzaam en verlaten,

 

't Venster toont geen liefje meer,

 

En mij vinden nog de straten

 

Enkel met mijn hertezeer.

XIX^e eeuw.