Oude en nieuwe liedjes(1864)–F.A. Snellaert– Auteursrechtvrij Vorige Volgende 43. - Aen den nacht. O nacht, jaloersche nacht, die tot mijn leed ver-zwo-ren, des hemels baen ver- licht met kla-ren ma-ne - schijn, heb ik u tot mijn hulp met goeden wensch ver-ko - ren, op-dat gy mijn ge-luk zoudt we-der stan-dig zijn? 2. Ik meende door de komst van uwe duisterheden Dat een zwartverwig kleed had 's hemels oog bedekt; Maer, of 't waer' zomerdag, gy zaeit duist klarigheden In 's hemels hoog gewelf, waermede ik wordt ontdekt. 3. U, zuster van de zon, landloopster, moet ik vragen, (Gemerkt 't ontdekken mijns u immers zoo behaegt) Brengt gy zoo groot een licht met uw landloopers wagen, Daer 's vrijers minnelust al stil u nederjaegt? 4. Och, zoo u dies gedenkt, liefwaerdige godinne, En dat in 't minnevuer gy zoetheid wordt gewaer, Maek, nu ik uitgaen wil tot dienst van mijn vriendinne, Dat uw verzilverd hoofd en blinke niet zoo klaer! Begin der XVIIe eeuw. Ymmeloot. Vorige Volgende