Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.
(1869)–F.A. Snellaert– Auteursrechtvrij
[pagina 157]
| |
Gelijc de Santen wilen daden?
Wouter / al sonder beraden
580[regelnummer]
Segghic u met waerheden
Dat noyt Sant mirakel en dede /
En̄ dat gheen Sant horen en can
Watmen hem bidt of roept an /
Maer het hoert al onse Here
585[regelnummer]
Die doer sire Santen ere
Die bede doet willechlike
Op dat die bede es salechlike /
En̄ die bidt dat hi tien stonden
Es buten hoeft sonden.
590[regelnummer]
Oec willic u dit segghen bloet /
Der mirakelen was noet
Int beghin van kerstenhede /
Want heydene en̄ ioden mede
Waren also vaste gheset
595[regelnummer]
In haer ghelove en̄ in hare wet
Dat si niet en wouden bekeren
Om der goeder liede leren /
So dat God wilde toghen
Mirakelen voer haren oghen;
600[regelnummer]
Want si meer den mensche trecken
Ten ghelove en̄ verwecken
Dan predicatie ofte woert
Ofte yet datmen segghen hoert;
Want daer met toende hi openbaer
605[regelnummer]
Dat hi ghewarech God waer /
Daer si hem om pinen lieten /
In minnen sonder verdrieten /
En̄ dat si dan om dat
| |
[pagina 158]
| |
Souden gheloven te bat:
610[regelnummer]
Dits de redene en dbedieden
Dat mirakelen ghescieden.
Wouter / voer waer segghic u
Dat onder dat volc nu
Meer heyligher liede sijn / te waren /
615[regelnummer]
Dant hier voermals ye ghewaren /
Ia die also heylich sijn
Als Sinter Claes of Sinte Augustijn /
Of Sinte Aechte of Sinte Gheetruyt /
Al en eest niet over luyt
620[regelnummer]
Den volcke noch openbare.
Wouter / ic segghe u ware /
Gheloves mi of ghi wilt /
Maer nijt heeft so dicken scilt
Dat mene niet en can doerhouwen /
625[regelnummer]
Dat machmen aen den meneghen scouwen.
|
|