Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Hoet comt dat wi die vorders meer prisen dan die nu sijn. C. II.

IAn / ic hebbe u wel verstaen /
Maer ghi wet wel sonder waen
Dat die liede beter waren
Wilen dan nu in onsen jaren /
En̄ dat elc andren niet en brac
So wat hi metten monde sprac /
Al hadt gheweest in enen woude
En̄ of des plaghen die oude.
Hoe es die werelt dus verkeert?
Ic biddu / dat ghi mi dat leert.

Wouter / ghi bringt nu voert

Een harde ghemeyn woert;
Want vele liede prisen mere
Die liede van wilen ere /
Die si noyt en saghen met oghen /
Dan die si sien met haren oghen.
En̄ hoe dat comt / willic u saen

[p. 145]

 

Met corten woerden doen verstaen /

 

Also ment ter waerheyt vint.

 

Nijt en willes ghedoghen twint

230

Datmen den mensche prijs gheeft

 

Binnen den tide dat hi leeft;

 

Want meest den menschen dunct quaet

 

Anders leven ende sinen staet; /

 

Al waert goet dat hi dade,

235

Dander verkeret al in quade /

 

Om dat nijt niet en can verdraghen

 

Eens anders doghet no ghewaghen.

 

Dat wi den vorderen prijs legghen ane /

 

Dat en es anders niet te verstane

240

Dan in despijt / dat segghic u /

 

Der gheenre die leven nu.

 

Dits recht ghelikenes van dien

 

Dat wi nu daghelijcs sien

 

Aen meneghen man / dien in sijn leven

245

Noyt prijs en was ghegheven /

 

Maer als hi doet es nochtan

 

Seeght men / hi was een goet man /

 

En̄ leghet hem ane eneghen prijs /

 

En̄ aldus recht in deser wijs

250

Prijst men datter vore was;

 

Want dat volc pleghet nu das

 

De doghet al te slane van monde

 

Diermen pleghet in onser stonde.

 

Aldus Wouter / so segghic u /

255

Dat tfolc also goet es nu

 

Alst ne was van beghinne /

 

Na dat ic mi versinne.