Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Van te scuwene der gheenre raet die meer schinen vriende van vreesen dan van minnen. C. XXV.

GHi suit den raet scuwen van desen
Die niet van minnen / maer van vresen
Minne toenen en̄ vrienscap:
Die minne es seker slap /
En sijn gheen vriende claer
Maer viande / dat es waer.

Cullius seghet / die wise man:

Die vele wijsheden segghen can /
Dat die ghene wel es bewaert
Die vele vriende heeft in die vaert;
En̄ dat hi in ellenden leeft
Die ghene vriende en heeft.
Die hatie van vele lieden
En machmen niet met mieden

[p. 68]

 

Noch met beden oec breken /

 

Also men Tullius hoert spreken.

 

Daer bi sijt seker van dien

1875

Dat ghi van hen die u ontsien

 

Ghenen goeden vrient noch raet

 

Ghewinnen en sult / dat verstaet;

 

Want nieman en es vrient goet

 

Des gheens die hi ontsien moet.

1880

Die in een stat of in een poert

 

Hem selven so setten voert;

 

Daer bi sijt seker van dien

 

Dat hem alle die liede ontsien.

 

Seneca maect ons gewes:

1885

Die van vele lieden ontsien es /

 

Moet vele lieden ontsien weder /

 

Want hine heeft vriende op noch neder.