Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.
(1869)–F.A. Snellaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 31]
| |
So dat hem therte verblide en̄ verlichte:
810[regelnummer]
Met enen bliden aensichte /
Antworde hi dus der vrouwen saen:
Die woerde die uut uwen monde gaen
Sijn soeter dan enech honich es /
En̄ connen gheven / des sijt gewes /
815[regelnummer]
Ghesonde der sielen en̄ den live /
Al comen si uut enen wive.
Om die wise en̄ soete woert /
Die ic van u nu hebbe ghehoert
En̄ ghemerct / te deser tijt /
820[regelnummer]
Bevroedic wel dat ghi sijt
Wijs / ghetrouwe en̄ bescheyden:
Daer om so willic leyden
Alle mijn saken met uwen rade /
En̄ daer bi werken vroech en̄ spade.
825[regelnummer]
Die vrouwe antworde doe
Wildi wijsselijc leven / so
Behoert u toe dat ghi
Wijsselijc werct daer bi;
Want sonder voersieneghen raet /
830[regelnummer]
Doetmen dicke dat es quaet.
Melibeus antworde nu:
Segt mi / vrouwe / des biddic u /
Bescedelike wat wijsheyt si /
En̄ welkerhande si es daer bi /
835[regelnummer]
En̄ hoe men die bejaghen sal
En̄ oec hanteren over al.
|
|