Weer en wind
toepasselyk op verscheide zaken.
DE blyde zomertyd brengt niet alleen op 't land
Een' ryken overvloed; maer ook op 't barre strand.
De warme zomerlucht maekt rype korenaren,
En kleed het veld met gras: de landwind stilt de baren,
En maekt een slegte zee, waer door de kleene boot,
Gemaklyk, af en aen, kan dryven, buiten nood.
Een koele wind uit zee, des middaegs, zonder buien,
Verkwikt het vee op 't veld, verkoelt het gras en kruien:
Terwyl men ook op zee, by 't wakkren van den wind,
Waer door het zeiltje zwelt, het meeste voordeel vind.
Ook kan de visch het net, zoo schielyk, niet ontzwemmen,
Als, door de snelle vaert, de zachte vinnen klemmen.
De stormen zyn op 't land verderflyk voor het graen.
De stormen doen, op zee, des Zeemans boot, vergaen.
't Ontydig koude weer, gemengd, met regenplassen,
Beneemt het vee den groei, verslenst de veldgewassen:
Zoo is dit zelfde weer, ontydig nat en koud,
Verderflyk voor den visch, die droogen moet, in 't zout.
Het dompig weer zal 't hooi verbroeien, en doen stinken
Den vers gevangen visch, voor 't landen van de Pinken;
De drooge visch verteert, en druipt dus van de graet.
De Landman heeft geen vrucht: de Zeeman heeft geen baet.
Dus koomt, op éénen tyd, des hemels milde zegen
Op allerlei geslacht, schoon door de zelfde wegen.
|
|
Auteursrechtvrij