Israël met kwakkelen gespysd.
NU gaet het recht naer wensch, in 't leger der Hebreeuwen,
Daer God, door 't luid misbaer van hun onzinnig schreeuwen,
Zich als verbidden laet, en hunne heete lust
Naer 't lang gemiste vleesch, met vette Kwakklen, blust,
Die, als een zwangre wolk en zware zomerregen,
In zwermen, uit de lucht, op 't aerdryk neêrgezegen,
De velden, heinde en veer, in menigte beslaen,
Om 's volks verdwaesden wensch, ter straffe, te verzaên.
't Is alles op de been, elk spoeit, met dubble gangen,
Om zulk een' schoonen buit, met yver, op te vangen,
Men jaegt aen allen kant, men grypt, en slaet ter neêr.
De makke vogel zygt, en doet geen tegenweer.
Een ieder keert te rug, met opgevulde handen:
De graegte wekt de lust, en doet elk watertanden.
| |
Men eet reets door het oog, en de onverzaedbaerheid
Duld naeuwlyks, dat het vleesch, naer eisch, word toebereid.
Men walgt nu van het Mann'. Gods zegen ligt vergeten,
De togt word veel verligt, indien men vleesch mag eten.
Geen achterdogt, geen schrik, voor Gods voorspelde wraek,
Weêrhoud de gulzigheid, in 't lokkende vermaek.
Eet vry, hardnekkig volk, 't geen zuur u op zal breken,
Wanneer de brok u blyft, ter halver kele, steken!
Zy zwelgen, met het vleesch, den vloek en doodstraf in,
En reeknen dit genot voor aengenaem gewin.
Maer de ongekaeuwde beet, met gragen tand, verslonden,
Ten halve pas geproefd, besterft hun in de monden.
Al, wie gegeten heeft, vergaet van lid tot lid,
En sterft, terwyl het vleesch nog in de tanden zit.
Gods wraek rechtvaerdigt zich, in 't oordeel dezer menschen,
En straft hun booze lust, in 't toestaen hunner wenschen.
Zie hier uw rechte schets, ô snoô begeerlykheid,
Die 't hart, door ydlen waen, en valschen schyn, verleid,
Veel arger dan een pest met doodelyke smetten.
Wat stuit uw vuil vergif? wat kan uw lust beletten?
Geen dreigende geboôn, van hooger hand gedaen;
Geen voorbeeld van gevolg; geen leerstuk; geen vermaen.
Gy vlied, of haet een' vriend, die u, uit mededoogen,
Ten spiegel van uw straf, den blinddoek ligt van de oogen.
ô Wellust, duizendmael door laet berouw ontrust,
Wurg slechts uw' eigen beul; wanneer 't den Rechter lust,
Hy zal u in uw' wensch, en, door uw' eige vonden,
Uw lichaem, en uw ziel doen stikken in de zonden.
|
|
Auteursrechtvrij