Schatkamer der Nederlandsse oudheden. Of woordenboek, behelsende Nederlands steden en dorpen, kasteelen, sloten en heeren huysen, oude volkeren, rievieren, vermaarde luyden in staat en oorlogh, oudheden, gewoontens en lands wysen

[Willem de I]

WILLEM de I; doch laat Oudaan ons deese 6 Willemen weder op-pronken; by welken puikdichter de Eerste sich in deeser voegen laat hooren:

Noch jongling strekte ik 't heir de roem der krygsgenooten.
Toen, onder myn banier, het Spaaren aan quam stooten,
Daar 't haven-yser stoof voor haar getande kiel.
Hoe pynigd uwe dood, ô Broeder, myne ziel!
En die myn leden maald; ô wat rampsaligheden
Sou, onder 't glimpryk schoon, het graaflyk goud bekleeden,

[p. 383]

 

Doch Rhynsburg gun my rust; daar in haar Kloosterkerk

 

Men de Eerste Willem dekt, met een geringe serk.

I. Vader; graaf Floris de III, van welke 87 bl. en dus ook de broeder van graaf Diderik de VII; van welke, 60 bl.

II. Moeder; Ada, een Schotse princess, dochter niet van een koning, (gelyk Snoyus, Barlandus en Bokkenbergh, durven stellen) maar alleen van een soon; teweeten van koning David de I. Scriverius, in de Aanteekeningen op syn Graven, 150 bl.

III. Vrouw; Adelheid of Alyt van Gelder, de dochter van graaf Ott; welke overleden en te Rhynsburg in het klooster begraven synde, syn tweede vrouw was Marie van Lankaster, de dochter van hertogh Edmond.

IV. Kinderen; Floris, syn navolger in de graaflyke regeeringe, Otto, Willem, Ada en Richardis. Scriverius, ook aldaar, 179 bl.

V. Bedryven; graaf Diderik de VII, A. 1203, te Dordrecht krank leggende, had Willem, syn broeder, de graaf van Oost-Friesland gaaren by hem gesien, om Ada (van welke boven, 7 bl.) hem ten huwelyk op te dragen. Doch Alyt, haar man hier in voorkomende, heeftse Lodewyk, de graaf van Loon, ten bruid gegeven. Ondertussen was de graaf niet overleden, of van Loon komt van het Huis Altena te Dordrecht. De bruilost wierd gehouden (sie weder boven, 61 bl.) self noch voor den uitvaard. Maar graaf Willem, synes broeders overlyden verstaan hebbende, repte sich om in Holland te koomen. Te vergeefs; want al in de Zype synde, wierd hem van de gravin geleide geweigerd. Hy blyft dan aldaar leggen, en keert, den uitvaard afgedaan synde, weder naar Oost-Friesland. Doch de saak veranderde met een eedgespan van veele grooten, die hem weder naar Holland riepen. Hy wierd door een tegenwind van Holland afgekeerd, en naar Zeeland gevoerd. Voorts Willem aldaar tot graaf verheven synde, is van Loon en Adelheid, nevens eenige ridderschap, van Haarlem naar Uitrecht gevlucht; maar Ada heeft sich met eenigen aanhang naar Leiden begeven. Hier op komt hy in Holland; krygt Ada, op den Leidssen Burg beset (weder boven, 200 bl.) en send haar (noch eens boven, 335 bl.) naar Tessel. Ondertussen set van Loon sich schrap, om Willem punt te bien. Willem vertoond geen mindere kloekheid om tegens hem te kampen.

[p. 384]

Het vechten gaat aan, en de kans is wisselvalligh. Dan moest de eene, en dan weer de andere wykken. Maar eindlyk wierd Van Loon genoodsaakt uit het land te gaan, en dus is Willem, met grooten arbeid, A. 1204, geworden de XIIIde graaf van Holland, Scriverius, 177 bl.

Hy heeft ook het slot van Asperen Heer Folpert ontweldigd en vernield. Boven, 23 bl. Hier op syn de biskopsche voor Dordrecht gekoomen, en hebben die stad met vuir beschooten. Doch de saak is bygelegt, en graaf Willem en biskop, Diderik de II, gesegt Van Are, syn vereenigd. Balen, Dordrecht, 713 bl.

Syn oom, de koning van Schotland overleden synde, is hy met veel volks daar naar toe gegaan, om syn recht van erfenis met de degen te bekrachtigen; maar Van Loon die kans oopen siende, trachte weder in Holland te koomen. Doch te vergeefs. Willem, willende liever het seekere gerust besitten, als gewapend het onseekere aswachten, verlaat weder Schotland, en doet Van Loon achterwaars deinsen; besittende daar op, in vrede, syn met het swaard gewonnene graafschap. Gemelde Scriverius, 178 bl. &c.

VI. Dood; hy is uit het leven gescheiden, A. 1223, den 5 Febr en nevens Aleidis, syn eerste bedgenoot, te Rhynsburg (sie wederom boven, 288 bl.) begraven; hebbende 't graafschap van Oost-Friesland 26 jaaren, en het graafschap van Holland en Zeeland, 19 jaaren bestierd. Barlandus, &c.

Ondertussen gelooven ook eenige Schryvers, dat deese Willem, syn vader volgende, synde getrokken met de kruisvaarders, om het H. Land de Turken te ontweldigen, nevens syn kloekmoedige Haarlemieters de stad Damiata sou hebben vermeesterd. Doch sie van Damiata en de krygslist voor deselve boven, 32 en 51 bl.