Voorts gaan sy by de dochters, doch boven op den deken, te bedde leggen; houden een lekker praatje met die lieve kinderen, en mogen daar soo blyven leggen tot een uur voor den dagh. Alsdan moeten sy in stilligheid vertrekken, het venster sluiten en soo sich bescheiden van daar maaken.
Ondertussen geschied dit alles, sonder de meisjes eenige onbeschoftheid te vergen, of andere moetwil te plegen. Want, word 'er ergens onbeleeftheid begaan, men slaat aanstonds op de ketel; welk geluid de buiren saamen haald en de moesjanker is in lyfsgevaar. Nein, Lusthof der Huwelyken, 166 bl.