Schatkamer der Nederlandsse oudheden. Of woordenboek, behelsende Nederlands steden en dorpen, kasteelen, sloten en heeren huysen, oude volkeren, rievieren, vermaarde luyden in staat en oorlogh, oudheden, gewoontens en lands wysen

[Monikedam]

MONIKEDAM, soo geheeten naar de Monik, een waterloop, midden door de stad vloeyende. Guicciardin. XVII Provinc. 3 part. 123 pag. Parival, Verm. van Holl. 179 bl.

Was aan de syde van Vrouw Jakoba, toen sy, A. 1426, van de Kennemers wierd ingenoomen. Boxhorn. Stedeb. 369 bl.

Voorts doet haar Huygens, anders de Hr. van Zuilechem, op deese wyse, den Leeser aanspreeken:

Zuid-Ooste Purmer-end beset ik met den dam,
Die van een Monik-meer wel eer syn doopsel nam.
Maar eertyds, nu niet meer, hoe sien ik uwe baaren
Van baaren ingeslokt? als minder vissen vaaren

[p. 235]

 

Van die haar meerder syn. En vraag ik 't ook de Faam,

 

'K en leere geen bescheid van ouder baaren naam.

 

Al vult gy dan myn schild, staa buiten, halve paapen,

 

Om blyven dat ik ben, behoef ik meer als gaapen:

 

Myn borgers moeten by Godsdienstigh syn en koen;

 

Hun welsyn hangt gelyk aan 't bidden en aan 't doen.