Schatkamer der Nederlandsse oudheden. Of woordenboek, behelsende Nederlands steden en dorpen, kasteelen, sloten en heeren huysen, oude volkeren, rievieren, vermaarde luyden in staat en oorlogh, oudheden, gewoontens en lands wysen

[Diderik de Eerste]

DIDERIK de Eerste; op deese wyse spreekende, by meergenoemde Oudaan:

'K ben de eerste Diderik: wie sal my 't huys geleiden?
O Roomsse en Duitsse vorst! twee Kaarels! wie van beiden
Of ik, als leenman, 't leen verheergewaden moet?
Die Deenen 't zee sagh gaan te mond van de Eggervloed.
Wie kan te recht myn eind van ryk en leven weeten?
Is seeker diens gebied niet wyd en ongemeeten,
Die aanvang van geslacht, noch overheer, noch end
Noch paal van heerschappy, noch wet van heerssen kent?

Deese graaf is ontrent syn geslacht en overlyden onbekend en mogelyk geheel verdicht. Scriverius, by Goudhoeve, 239 bl. Eindius, Chron. Zeland. 2 lib. 156 pag. Matheus, de Nobilitate, 1 lib. 30 cap. en over het Egmonds Chron. 172 pag.

Dus valt dan in duygen de Donatie of gifbrief, van A. 863, waar mede, koning Karel Kaalkop of liever Karel de Simpele, deese landen (waar aan hy geen eigendom had en niet het minste recht) aan den ingebeelden landbestierder sou hebben opgedragen; quansuys toen de Deenen en Noordmannen Friesland quamen overstroomen. Boxhorn. Stedeb. 59 bl. Seriverius, by Goudhoeve, 236 bl. Van Leeuwen, Leiden, 37 bl.

[p. 56]

Voorts geven sy aan hem een regeering van ontrent 40 jaaren; een vader, Sigebert, hertog van Aquitanie of graaf Gerolt liever; een vrouw, Gena, Pipyns dochter, soose seggen en niet konnen bewysen; stellende syn overlyden op A. 903. 't Goudsse Chronykje, 18 bl. Boxhorn. Stedeb. 61 bl.

Immers de grootste bewysreden van die de Donatie verwerpen, bestaat hier in, datse toonen, in Holland en in Zeeland, voor deesen Diderik al graven te syn geweest. Matheus, de Nobilit. 1 lib. 29 cap. ex Annalibus à Pithaeo editis, ad A. 836. Annal. Bertintanis, ad A. 850.

Eindlyk kontge syn Afbeeldinge naar konst en naar waarheid, vinden by de meergenoemde Scriverius en de Melis Stoke van Alkemade; die ik niet verder hier sal aanhaalen, als vertoonende ook alle de volgende Graven.