Gallerije ofte proef van syne dichtoeffeningen

[p. 62]

41. Zenobia, brengende een leeuwin omden hals:

anhelum impellere plantâ
Cornipedem, ac stravisse feras immitis amabat. Sil. 1. B.P.

DIt is ZENOBIA⁺, vorstin der Palmyrenen⁺.

Set sy den sil'vren helm⁺ eens af, men siet een vrouw;

En had haar boesem door het dundoek niet gescheenen,

K' weet, dat men, in dat staal, een krygsman⁺ soeken sou.

Sy proefd' haar kracht, in't woud, op tygers, en leeuwinnen,

Die sy den werpschicht inde plompe schoften schoot.

Ia: self de liefde kon op die prinses niet winnen;

Een fiere weduwe naar Odenatus dood.

Was het dan wonder, dat sy trotse legers voerde,
En 't vet aegypten, en't ryk' Asiën beroerde⁺?

+ Die sich ook afkomstigh roemde te sijn van de aegyptische Ptolomeën, gelyk ik in myn Historiâ Successorum regis Alexandri Magni, in het sluyten, aanroer.

+ Een Landschap in Syrien oostwaard; waar af ik in myn Asiâ Cis-Tygritanâ.

+ ik volg Scaliger, handelende van Semiramis: Tolle gravem galeam, attollet se faemina. &c.

+ Siet diergelijk een fierheyd van Penthasilea by Homerus, van Camilla by Virgilius, van Marphise by Ariosto, ende van Clorinde by den onvergelykelyken Tasso.

+ Doch sy is eindelyk verwonnen van den Keyser Aurelianus, en in triomph na Romen gevoerd. Siet Trebell. Pollio; Jac. de Strada, by 't muntebeeld van haar; Beverwyk; Scaliger; Marino; Claud. de Griek; Le Moyne; Mons. de Scudery, &c.