Gallerije ofte proef van syne dichtoeffeningen

[p. 58]

39. Pompeia Paulina, wordende belet met haar man te sterven:

Perimat tyrannus lenis. Sen. Thyest.

PAULIN' is dit,een trouwe sonder gâ;
Wiens eerbaar hert sich schaamd een uir te leven,

En 't leven sien van haaren⁺ Seneca⁺,

In't koude bloed, aan laager wal gedreeven.

Men snijd dan ook haar ermen vinnigh op:

Maar Nero, door een averechtsch me'edoogen,

Geeft last, dat men haar bind', end' aders stop?

Ah! segth s' en weend, tieran! gy sijt bedroogen:

Dood my, dan sult gy recht me'elydend sijn:

Het leven is me nu de scherpste pijn!

+ Marino dicht op haar afbeeldinge: 't verhaal, tot ophelderinge van dit tafereel, is na te sien by Tacitus, 15 Ann. 63 en 64 cap. Dio Cassius, 62 L. Beverwyk, Le Moyne. &c.

+ Syn sterven in het bad is ons, door Le Pôtre, niet ontsierlyk, in een print, vertoond; even gelyk het in marmer, binnen Romen, als noch te sien is: wiens afteekeningen men gemeenlyk voor syn onwaardeerlyke schriften vind.