Gallerije ofte proef van syne dichtoeffeningen

[p. 54]

36. Porcia, gloeyende koolen inswelgende:

Eripere vitam nemo non homini potest;
At nemo mortem; mille ad hanc aditus patent. Sene. Theb.

DIt is de weduwe van Brutus, en het kind
Van Cato⁺, die sich, voor de vryheyd, bey' door stieten.

Sy wil ook, met haar dood betoonen, hoese mind.

Schoon m' op haar let en sy geen wapens kan genieten.

Hoe vroolyk gaat de deugd het treurigh lot te moet!

Bedaarde sedigheyd! aanschouwdm' u, sonder weenen?

Sy veynst sich koud te sijn; men set haar by den gloed⁺;

Elk wachter wil, om stryd, sijn hand mevrouwe leenen:

Sy grimlacht; seght: trauwant, ontneem my vry 't geweer.

Met swelgtse 't vuur in, en sijgt, stervend, voor hem neer.

+ Siet sijn afbeeldinge onder de Doorluchtige Mannen in mijn tweede Gallerye.

+ Siet het verhaal by Plutarchus in Bruto. Val. Maximus 4. L. 6. c. Beverwyk, 3. B. pag. 608. Zeeryp in sijn Brutus en Cassius; le Moyne: op de daad dichten Martialis, 1. L. 43. Epigr. 't geen wy volgen; ende de Hr. Douza: doch dese steld haar onder Victoria Columna, die (na de dood van den Marquis van Piscaria, haaren man) wilde in't leven blyven, om haar verlies altyd te beklaagen, en niet soo ras haar hertseer eindigen, met een geweldige dood.