Gallerije ofte proef van syne dichtoeffeningen

[p. 45]

31. Cloelia, swemmende, over den rievier:

rege haec, et faedere, et annis,
Et fluvio, spretis, mir antem interrita Tybrim.
Tranavit. Silius. 10. L. Bel. Pun.

O Snelle Tyber⁺! die met ongetemde stroomen,

Den steylen oever schuurt, en holle klippen breekt,

Brengh CLOELIA⁺, met haar geselschap, binnen Romen:

Die s'vyands overlast nu, door dit vluchten⁺, wreekt.

Sie: Porsena kan 't geen hy sien moet, naeuw geloven:

Dan valt hem Cocles in, en de gebrooken brugh;

Dan Scaevola, te los in't leven hem t' ontroven.

Trauwanten, roept hy, schiet haar pylen na de rugh!

O snelle Tyber! brengh die maagden binnen Romen;
Soo sluit ik, in haar lof⁺, het lof van uwe stromen!

+ Soo spreekt Scaliger den rievier ook aan: Tybri pater, rapido torques qui vertice ripas, Scrupeaque indomitis saxa retundis aquis! Parce. &c.

+ maar 12 jaaren oud. Silius 10. B. bis Cloelia senos Nondum complêrat primae vi corporis annos.

+ Swemmende, volgens Silius: frangens undam pueritibus ulnis; en niet te peerde: siet voor alle Putarchus, in Popl. dewelke steld dat het beeld te peerd haar, om e'er mannemoed, gegeven is. Siet de Roomsche schrijvers.

+ Vondel en J. Vos dichten op een Cloelia van Stokade. Siet haar lof by Virgil. Sil. Bentius, Casa nova, Mercerius, Marino, Van der Horst, Beverwyk, 2. B. p. 359. Pater le Moyne. &c.