Psalmen, lof-sangen, ende geestelike liedekens
(1661)–Willem Sluiter–
Auteursrechtvrij
[pagina 172]
| |
Maria swanger zijnde van onsen Salighmaker, ende Elisabet swanger van Johannes de Dooper, begroeten malkander.Luc: Cap: 2. verss: 39-56.
Discantvs.
Nadat Mari- a, sonder man, Door d'Heyl'ge Geest was swanger,
Sy sulk een vreugde niet en kan By haer ver- bergen langer;
Maer
de genadenrij- ke maegt, Die in haer buyk Godts Sone draegt, Be-
denkend' hoe haernichte Elisabet ook was bevrucht, wenscht met een
aengenaem gesucht, Te sien haer aenge-sichte.
 Men kan dit ook singen op de wijse; Een kindelijn soo lovelijk. Of; Herr Gott der du erforschest mich. Of, op de wijse van den Lof-sangh Zacharie, Dat doch de Heer zy gemaekt groot. Of; An wasser-flussen Babylon, Waer van siet de Musijke op onse Gesangh; De Heer, de Godt van Israël. Fol: 178. | |
[pagina 173]
| |
Maria swanger zijnde van onsen Salighmaker, ende Elisabet swanger van Johannes de Dooper, begroeten malkander.Luc: Cap: 2. verss: 39-56.
Bassvs.
Na dat Mari- a, sonder man, Door d'Heyl'ge Geest was swanger,
Sy sulk een vreugde niet en kan By haer verber- gen langer;
Maer
de ge- naden-rijke maegt, Die in haer buyk Godts Sone draegt, Be-
denkend' hoebaer nichte Elisabet ook was bevricht, Wenscht met een
aengenaem gesucht, Te sien baer aenge-sichte.
 1.
NA dat Maria, sonder man,Ga naar margenoot+
Door d' Heyl'ge Geest was swanger,Ga naar margenoot+
Sy sulk een vreugde niet en kan
| |
[pagina 174]
| |
By haer verbergen langer;
Ga naar margenoot+ Maer de genaden-rijke maeght,
Ga naar margenoot+ Die in haer buyk Godts Sone draeght,
Ga naar margenoot+ Bedenkend' hoe haer nichte
Elisabet ook was bevrucht,
Wenscht met een aengenaem gesucht,
Te sien haer aengesichte.
2.
Ga naar margenoot+ Sy reyst, en geeft in dit geval
Ga naar margenoot+ Haer swakheit geen verschooningh,
Maer komt haest over bergh en dal
Tot Zacharias wooningh,
Daer haer Elisabet ontmoet,
Die sy met een geluk-wensch groet.
Siet hier Godts wonderwerken,
Ga naar margenoot+ Hoe een bevruchte maeghdom kom
Ga naar margenoot+ Tot een bevruchten buderdom!
Ga naar margenoot+ Wie kan 't genoegh aen-merken?
3.
Twee werelts wond'ren komen hier
Malkander lieflik tegen;
Ga naar margenoot+ Verkondigen, door Godts bestier,
Ga naar margenoot+ D' een d' ander heyl en zegen
In sulk een geluksaligheyd,
Die s' onderlingh genieten beyd':
Hier komen by malkander
Twee wond're moeders te gelijk,
Hoewel in velen ongelijk
Ook d' eene zy by d' ander.
4.
Ga naar margenoot+ D' een moeder is een suyv're Maeght,
Daer by noch jonk van jaren;
Ga naar margenoot+ Maer d' ander Vrouw, en out-bedaeght:
D' een sal den dienst-knecht baren;
Maer d' ander heeft een grooter eer,
| |
[pagina 175]
| |
En is de moeder van den Heer.Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot+ De kinderkens zijn mede
Gantsch wonderbaerlik beydegaer,
Hoewel noyt ongelijker paer
Gesien is hier beneden.
5.
't Een is maer mensch, besmet met slijkGa naar margenoot+
Der algemeine sonden;
Maer 't ander ménsch, doch te gelijkGa naar margenoot+
Waerachtigh Godt bevonden,Ga naar margenoot+
En sonder alle sonde gants:Ga naar margenoot+
D' een lichtend' als een keers in glants;Ga naar margenoot+
Maer d' ander als de Sonne:Ga naar margenoot+
D' een Konink; d' ander syn gesant:Ga naar margenoot+
D' een 't waer Lam Godts; en d' ander d' hantGa naar margenoot+
Die 't wyst met vreugt en wonne.
6.
Elisabet groet niet soo snelGa naar margenoot+
Haer segen-rijke nichte,
Als hare vrucht of kind'ken wel
Syn plicht alhier ver-richtte,
Dat, buyten het gemeen gebruyk,
Van vreugden op-springht in haer buyk,
Door d' Heyl'ge Geest bewogen,
Als toonend', hoe het haest vernam,
Dat syn Verlosser tot hem quam
Met Godelik vermogen.
7.
Dien 't met dees' ongemeene vreugt
Voor d' eerste mael is groetend',
Gelijk een speel-knecht-sich verheugtGa naar margenoot+
Syn Bruydegom ontmoetend';
Ja in syns moeders lijf begint
Hy te verkond'gen 't selve Kint,
| |
[pagina 176]
| |
Ga naar margenoot+ Daer hy in de woestijne,
Ga naar margenoot+ Volwassen zijnd', heel vele van
Ga naar margenoot+ Sal spreken tot een yeder man,
Ga naar margenoot+ Op dat syn licht hen schijne.
8.
Elisabet verheft hierom
Haer groot geluk en eere,
Ga naar margenoot+ Dat haer aldus besoeken kom
De moeder van haer Heere.
Doch d' heylge maeght vol zedigheyt
Haer eygen-selve niet en vleyt,
Ga naar margenoot+ Maer singht, met all haer krachten,
In Godt haer Heyland seer verblijdt,
Godts wond'ren, die haer nu ter tijt
Syn Geest geest in gedachten.
9.
Ga naar margenoot+ Sy bleven noch drie maenden t'saem,
Eer dat se konden scheyden:
Ga naar margenoot+ Hoe lieflik, soet en aengenaem
Ga naar margenoot+ Moet onder dese beyden
Daer zijn geweest de t'samen-spraek,
End al haer geestelik vermaek,
Geduerend' dese dagen!
Ga naar margenoot+ Wat Godelijk liefde-brandt!
Die yeder in haer ingewandt
Al sulke schatten dragen!
|
|