Psalmen, lof-sangen, ende geestelike liedekens

(1661)–Willem Sluiter– rechtenstatus


Psalm CXIII. Op de wijse van Psalm 113. Ghy kind'ren die den Heer dient vry. Of na de Musijke, ende Melodijen, aengewesen by onse Gesangh; Ghy Dochter. Zions, weest verheugt. Fol: 182. en 184. 1. LOoft, ô ghy knechten onses Godts, Ghy onderhouders syns gebodts, Ja looft des Heeren Naem al t' same. Van nu aen tot in eeuwigheyt
[pagina 171]
Moet zijn gepresen en verbreydt Des Heeren wonderbare Name. 2. Van d' opgank tot den nedergank Der Sonne, zy met vreugt-geklank Gelooft de groote Naem des Heeren. De Heer is boven d'Heyd'nen all Verheven hoogh in 't aerdsche dal, Ja boven d'Hem'len is syn eere. 3. Wie isser doch te vinden meer Gelijk als onse Godt en Heer? Die, schoon hy is seer hoogh geseten, Nochtans soo wonder leege siet, In d' Hemel end op d'aerd', en niet Syn minste schepsels wil vergeten. 4. Die den geringen, tot syn lof, Genadigh opricht uyt den stof: En den nootdurstigen om-hooghe Verheft als uyt den drek en slijk, Dat hy by Princen, groot en rijk, By syns volks Princen sitten mooghe. 5. Die d' onvruchtbare, na haer sin, Doet woonen met een huysghesin, Hetwelk sy niet en hadd' te voren, Soo dat sy, na een korte smert, Door hem een blyde moeder wert Van kind'ren die haer zijn geboren.