Op de Psalmen, Loff-sangen en geestelijcke liedekens
Van den Eerweerdighen, Godtsalighen en Welgeleerden D. Wilhelmus Sluyter, Getrouwe bedienaer des Goddelijcken Woorts in de Gemeynte lesu Christi tot Eybergen.
DAer stijght de ziel, en wort als opgedrongen
Nae 't lust-prieel van Gods bewolkte throon,
Daer prijs en roem luydtskeels wert uytgesongen
Ter eeren van Godt Vaeder, Geest, en Soon.
Wat geur geeft dit! 't is 't renkwerk van een Christe,
In plaets van myrrh', caneel, en kruydery,
Die Aron daeghs voor Godts gewyde Kiste
Doen roocken moest in priesterlijck gesmy.
Wat grooter werck! Wie sal den Heere singhen?
Die meer verhooght is boven alle loff,
Als 't Hemels perk reykt boven aerdtsche dinghen,
En steenen swaer zijn boven 't lighte stoff.
Daerom te reght de man seer soet in Psalmen
Roept haghel, vyer, jae Vorsten selff, te baet
[pagina XLIII]
[p. XLIII]
Om 's Heeren roem met stemmen uyt te galmen,
Dat Isr'els hoorn door hem verheeven staet.
Dit wightigh stuck gaet Sluyter ons ontsluyten
In dese blaen, op rijm en maet geklanck;
Hy toont hoe sigh Godts gunstelingh sal uyten
In morgen-stondt, in dagh- en avondt-sangh.
Hier's 't een gebedt op 't aer, hier zijn zielsughten
Van treurighen gebrijsselt inden geest;
Dancksegginghen (de reghte lippen vrughten)
Hier's loff op loff als in een eeuwigh feest.
Off vindt ghy smaeck in Christelijcke plighten,
Het mergh, de ziel van Godes wetenschap,
Daer voor het doen eens wereltlings moet swighten,