Gezangen van Heilige en Godtvruchtige stoffe

[p. 149]

Christus waerschouwinge voor onnutte sorge en gierigheyd. Matth. VI. 24.

Stem: Snoode Weereld Satans boele.
Of: Wie sleet heuggelijker dagen.
Of: Als een herder sijne schaepen. Aldus.

NIemant kan gelijck twee Heeren,
Die malkander tegen zijn,
Dienen en soo trouw'lijk eeren
Dat hy yder geeve 't sijn.
Want hy sal den eenen haaten,
En den and'ren lieven meer,
d'Een aenhangen boven maeten,
En verachten d'an - der weer.

[p. 150]

 

2. Gy en kont niet dienen Gode

 

En den Mammon even ree',

 

Want verscheidene geboden

 

Geeft een yeder deser twee.

 

Daerom zijt niet voor uw leeven

 

Soo besorgt met ongedult,

 

Wie u spijs en dranck sal geven,

 

Daer gy u meed voeden sult.

 

 

 

3. Noch zijt soo met sorg bestreden

 

Voor uw lichaem boven maet,

 

Waer gy u sult mede kleeden,

 

En behouden goeden staet.

 

Segt eens of niet meer het leven

 

Dan des levens voedsel is,

 

En het lichaem daer beneven

 

Dan de kleedinge? Gewis.

[p. 151]

 

4. Siet des Hemels vog'len swaeyen,

 

On-besorgt in haer natuer,

 

Die niet zaeyen noch en maeyen,

 

Noch versam'len in de schuur.

[p. 152]

 

En nogtans uw Hemelsch Vader

 

Voed de selve, na haer wensch:

 

Gaet gy die niet allegader

 

Veel te boven, eed'le mensch?

 

 

 

5. 't Helpt niet dat de mensch hem quelle:

 

Wie kan met besorgt te zijn

 

Toedoen tot sijn lengt' een elle?

 

Maekt u selfs vergeefs geen pijn.

 

En wat zijt gy voor de kleeding

 

Soo bekommert en ontstelt!

 

Siet, tot uwer over-reding,

 

Selfs de Lelien in 't velt;

 

 

 

6. Hoe sy wasschen ende groeyen:

 

Sy en arrebeyden niet,

 

Noch en spinnen niet, en bloeyen

 

Schoonder als op de aerden yet.

 

Ja oock Salomon de Koning,

 

In sijn Heerlickheit soo breet,

 

Was in sijn vergulde wooning

 

Noyt, als een van dees' bekleet.

[p. 153]

 

7. Soo nu Godt het gras, dat heden

 

Is, en morgen wort verbrant,

 

Alsoo cierlick wil bekleeden

 

In het velt en 't woeste lant,

 

Sal hy u dan niet veel meerder,

 

O gy kleyn geloov'ge schaer,

 

Die gy hem zijt soo veel weerder,

 

Kleeden ende nemen waer?

[p. 154]

 

8. Daerom zijt niet meer t'on-vreede,

 

Seggende, wat sullen wy

 

Eeten, drincken, of waer mede

 

Ons bekleeden noch daer by?

 

^*

 

d'Heydenen, die niet gelooven,

 

Soecken dese dingen al.

 

Uwe Vader siet daer boven,

 

En weet wat u feylen sal.

 

 

 

9. Maer soeckt eerst Gods Koninkrijcke

 

Ende sijn geregtigheit,

 

En dees' dingen te gelijcke

 

Sullen u zijn toegeleit.

* De Heydenen, zijnd' onwetende van de bysondere voor-sienigheit Godes over een yeder der sijnen, zijn soo vol van sorgevuldigheit, meenende dat het al door haer sorge moet verkregen zijn, ende en zijn niet gerust, ten zy dat se daer voor haren oogen sien, watse eeten ende drinken, ende waer mede sy haer kleeden sullen. Maer gy die u voor ware gelovigen uytgeeft, weet immers, dat uwe Hemelsche Vader weet, wat gy behoeft ende van nooden hebt. Doet het uwe, als een gehoorsaem kint, ende laet de rest op uwen Vader aenkomen. Hy is de Vader, en sal hy u dan niet versorgen? hy is uwen Vader, sal hy u dan niet liefhebben; hy is de Hemelsche Vader, en sal hy dan niet konnen? Indien gy, die boos zijt, meet uwen kinderen goede gaven te geven, hoe veel te meer sal uwe Vader, die in de Hemelen is, goede gaven geven, den genen, diese van hem bidden? Matth. 7. 11.
Soo wy van het Geestelicke ende het Hemelsche alle onse sorge maken, om dat te bekomen, soo sullen alle andere aerdsche dingen ons toegegeven worden als eene over mate en toe-gifte. Want God handelt als een Rijk-koopman, van welken yemant veele gekogt heeft. Hebt gy van den Hemelschen Juweelier gekogt de geestlicke dingen, het Gout des woorts ende des geloofs, de witte kleederen der Geregtigheit Christi, ende de oogen-salve des H. Geestes Apoc. 3. soo sal hy u de lichamelicke dingen, als eene toegifte, geven.

[p. 155]

 

Zijt dan niet besorgt voor morgen:

 

Want de morgen sal wel vroeg

 

Voor het sijne moeten sorgen,

 

Elck dag is sijn quaet genoeg.

Even soo weinig als yemant eenen Turckschen ende Christenen, eenen Antichristischen ende regt-gelovigen Heere te gelijke dienen kan even soo weinig is het mogelick te gelijk God ende den Mammon te dienen, dewijle sy heel verscheiden heeren zijn, verscheidene en tegen malkander strijdende raden en geboden hebbende.

Indien ons Godt het leven heeft gegeven, ende het lichaem heeft geschapen, 't welk meer is dan het geene dat tot dan leeven ende lichame behoeft, als daer is kost ende kleedinge: soo sal hy ook sonder twijffel wel geven het gene dat minder is, te weten des levens ende lichaems behoefte. Ja die ons het meerder gegeven heeft, doen wy 't van hem niet en eyschten, sal ons die weigeren het minst, als wy 't nu hertelick van hem begeeren? Die u dan het leven gegeven heeft, sal u ook de spijse geven die u het lichaem gegeven heeft, ook de kleeding. Ja ik segge noch meer: Die om uwent wille ook sijnen eygenen Sone niet gespaert en heeft, hoe en sal hy u ook met hem niet alle dingen schenken? Rom. 8. 32. Die gegeven heeft het Hemelsch Brood Joh, 6. 33. soude hy u het aerdsche weigeren ? Die

u bekleed heeft met de kleederen der heyls, ende den mantel der geregtigheit u heeft omgedaen; Jes. 61. 10. soude hy u een linnen ofte laken kleed weigeren! Leert dan uyt de grootere ende eeuwige ontfangene weldaden, die mindere ende tijtlicke van hem te verwagten. Soude onsen Hemelsche Vader ons spijse weigeren, die ook niet een vogeltje van honger laet vergaen? Wy zijn doch beter ende edeler dan de vogeltjes. Wy zijn geschapen na Gods Even-beelt Gen. 1. 27. Sy alsoo niet. Twee musschens worden om een penninksken verkogt; Matth. 10. 29. Wy zijn niet door vergankelicke dingen, Silver ofte Gout, gekogt ende verlost, maer door het dierbaer bloet Christi, als eens onbestraffelicke ende onbevlechten Lams 1 Pet. 1. 18. 19. De vogeltjes vallen op der aerden, ende eens gestorven zijnde wordense noyt weder levendig: wy van den Heiligen Geest wedergeboren zijnde, sullen in het eeuwige leven overgeset worden. Voorwaer een Huys-vader, die sijne Ossen, Koeyen, Hoenderen, Verckens in sijn huys voeder, en sal sijne kinderen de spijse niet weigeren. Hierom singt de Koninklicke Sang-meester: Die het vee sijn voeder geeft: den jongen Raven alsse roepen Psal. 147. 9. Van gelijken spreekt Job soo heerlick ende aenmerckelick: Vraegt dogh de beesten, ende elck een van die sal 't u leeren: ende het gevogelte des Hemels, dat sal 't u te kennen geven. Ofte spreekt tot de aerde, ende sy sal 't u leeren: ook sullen 't u de visschen der Zee vertellen Job 12. 7. 8. Wat leeren dieselve? wat singen sy? Dit is haere stemme, dit is haer gesang des avonds ende des morgens: Die het lichaem gegeven heeft, sal ook de spijse geven. Ja al waer het schoon dat vogelen ende dieren van hem vergeten wierden, soo en wil hy u nogtans niet vergeten noch verlaten. De jonge Leeuwen lijden armoed, ende hongeren; maer die den Heere soecken, hebben geen gebreck van eenigh goet. Psal. 34. 11.

Al sorgde de mensche sijn herte in stucken, om een groote scheute sijns lichaems te hebben, 't en sal dies te meer niet zijn; ende al en sorgt hy daerom niet, sijn lichaem sal sijnen vollen wasdom evenwel krijgen: ja het lichaem wast groeyt ende set sig, sonder dat wy dat gevoelen of gewaer worden: alsoo ook, 't zy dat de mensche hem met sorgen uyt-teere, ofte dat hy alle onnutte sorge van hem werpt, die portie der goederen die hem Godt toegeleyt heeft, min noch meer, sal hem geworden.

Hier leyt ons Christus als metter hand, niet in de hoven (om dat de Hof-Lelien ende bloemen eenigsins aen menschelicke sorge mogten schijnen verbonden te zijn) maer op het velt, om te aenschouwen seer lustige bloemen dewelke Godt heeft bekleed ende aengedaen, sommige als met een rock van wit fijn lijnwaet, sommige met een purperen kleed, sommige met incarnaet-root, sommige

met hemels blaeuw, sommige met verscheydene coleuren. Seer groot ende heerlick is geweest het cieraet des Koninks Salomons 1 Reg. cap. 4. en 10. Maer daer en is geen cieraet geweest boven den glans der Lelien ende andere bloemen, want wat heeft soo aengenaem root, als een Roose? soo liefelick wit als een Lelie? Dat ook de Viool-bloemkens alle purper ende Hemels-blaeuw te boven gaen, sullen u beter uw eygene oogen, als eenige reden, te kennen geven. Wat zijde, wat Koninklick purper, wat tapijt cieraet kan by de de bloemen geleken werden? Waer zijn ook eenige coleuren soo konstig door malkander geweven oft geborduert, als de coleuren door een gemengt zijn in een bloeme? Maer wat is nogtans ook een Lelie? het is een bloemken op de aerde wassende, welke heden geboren wort ende morgen sterft. Wat is de mensche? hy is het beelt Godes; hy is een Palm-boom, die in het huys Godes geduurig groeyen moet. Seer soet singt David: De regtveerdige sal groeyen als een Palm-boom: hy sal wassen als een Ceder-boom op Libanon. Die in het huys des Heeren geplant zijn, dien sal gegeven worden te groeyen in de voorhoven onsen Godts. In den grysen ouderdom sullen sy noch vrugten dragen: sy sullen vet ende groene zijn Psal. 92. 13. 14. 15. De bladeren eener Lelie vallen in weinig tijts af. De mensche is als een boom, geplant aen water-beken, welkes blad niet af en valt. Psal. 1. 3. Soude dan Godt eene verganckelicke Lelie kleeden, ende den eeuwigen Palm-boom versuymen? O gy klein-gelovige!

Elcke dag heeft genoeg aen de quellinge, bekommernisse ende swarigheit die op den selven voor-valt. Gy behoeft u te vergeefs om het toekomende quaet soo niet te bekommeren, noch u selfs voor de tijt elendig te maken.

NB. Hier wort doorgaens gesproken van angstige, ende onmatige sorge, spruytende uyt klein-gelovigheyt, ende verhinderende de sorge der saligheit. Anders soo zijn wy ook schuldig voor dese dinge te sorgen. 1 Tim. 5. 8.

Fac tu qua tua sunt, caetera linque Deo.

Doet gy het geen' van u moet zijn gedaen
En laet aen Godt dan all' het and're staen.