Logo DBNL
Christelijke doodts-betrachting (1687)

Christelijke doodts-betrachting

(1687)–Willem Sluiter–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


illustratie

 
+1. 'k SAL des HEEREN groote goetheit
 
Eeuwig singen nu voortaen:
 
+My en sal voor dese soetheit
 
Geen geneugt ter werelt gaen.
 
+'k SAL ô GODT, met alle vlijt,
 
Uwe waerheit, wijd en zijd,
 
Gaen verbreiden, na malkander,
 
Van het een Geslacht tot 't ander.
 
+2. 'k Sal tot ware lof-betooning,
 
+Uit mijns herten vyer'ge drift,
 
+Als d'oprechte Iudaas Koningh,
 
't Dank-liet stellen in't geschrift;
 
+Dat het ten getuige zy,
 
Wat gy hebt gedaen aen my,
 
't Geen ik steets t'hersingen poge,
 
+Dat ik 't nooit vergeten moge.
 
+3. HEER, mijn GODT, in angst en vreesen
 
Riep ik maer tot u alleen,
 
En gy hebt my haest genesen;
 
Als'er nergens hulp verscheen.
 
Doe 't schier elk verlooren gaf,
 
+Hebt gy, HEER, als uit het graf,
 
Opgevoert mijn ziel ten leven,
 
Dat ik niet ben t'onderbleven.
 
+4. In mijn beend'ren was geen vrede,
 
Niet geheels was in mijn vleesch.
 
Al mijn kracht besweek alrede,
 
+En mijn stem wierd swak en heesch.
 
+Gy, op wien mijn ziele leunt,
 
+Hebt mijn vriend'lik ondersteunt
 
Op het siek-bedd'; als verpleger
 
Wendde gy mijn gansche leger.
 
+5. Gy doet my de spijs weer smaken,
 
+En vernieuwt mijn gansche jeugt:
 
+'k Magh nu weer uw beed'huys naken
 
Daer gy meest uw volk verheugt.
 
'k Ga nu weder, na mijn sin, +
 
Tot mijn vrienden, uyt, en in. +
 
'k Magh nu weer mijn ampt ver-richten,
 
En met lust mijn Naesten stichten. +
 
Dees' mijn sware krankheit, HEERE, +
 
Was voor ditmael niet ter doot,
 
Maer tot uwe roem, en eere,
 
Dat uw Naem daer door sy groot, +
 
Die door uwe liefd' en macht
 
Hebt dus verre my gebracht: +
 
Die mijn handen hebt ontbonden, +
 
Als geen helper wiert gevonden. +

Pause

 
Maer wat kan, of sal ik immer +
 
U vergelden? Wat voor lof?
 
HEER, gy kent u swak getimmer, +
 
Dat ik niet en ben dan stof,
 
Noch iets groots en durf bestaen: +
 
Neem mijn dankbaer hert dan aen. +
 
Ik en kan niet anders geven: +
 
Gy begeert ook niet daer neven. +
 
Dank u, HEER, mijns levens ader, +
 
Dat gy toornig op my waert,
 
En uw Kint sloegt als een Vader; +
 
Maer uw toorn is nu bedaert, +
 
En gy troost my lieff'lik weer,
 
O mijn Heil, mijn Psalm, mijn Eer,
 
Dat mijn flaeuwe Geest sich reppe,
 
En met vreughde water scheppe.
 
Lieflik hebt gy mijne ziele +
 
Nu omhelst, dat s' in den kuil
 
Der verteering niet en viele:
 
Want mijn sonden veel en vuil
 
Werpt gy alle, t'uwer eer,
 
Achter uwen rugg', ô HEER,
 
+Datse voor uw suiver' oogen
 
Nimmermeer weer komen mogen.
 
+10. 'k Weet nu seker, en aenschouwe,
 
Gansch gerecht is uw gericht,
 
En gy hebt uyt enkel trouwe
 
Dus verdrukt my sondig wicht.
 
+Eer ik van u wierd verneert,
 
Dwaeld' ik noch door qua'e begeert;
 
Maer nu sal ik beter letten
 
Op u woort en heil'ge wetten.
 
+11. 'k Merk het aen met vrees en beven,
 
Hoe 'k noch niet geschikt en was
 
Tot den afscheit van dit leven:
 
Daerom legt gy, op dit pas,
 
+My noch een'ge dagen toe,
 
+Dat ik beter boete doe,
 
En mijn dingen, eer ik scheide,
 
+Al te saem daer toe bereide.
 
Geef, dat ik hier by, ô HEERE,
 
Mijner dagen maet recht kenn';
 
Dat ik eens gevoellig leere,
 
Hoe vergank'lik dat ik ben.
 
Siet, mijn leef-tijt is als niets;
 
Yeder mensch al schijnt hy iets;
 
Is maer ydelheit; en yd'lik
 
Woelt en wandelt hy in 't tijd'lik.
 
+13. Leer my soo mijn dagen tellen,
 
Dat ik 't wijse hert bekoom,
 
Siend' hoe sich ten eind sal snellen
 
+Onse leven (als een droom,
 
+Als een Bloem, als Hoy, en Gras,
 
+Als een damp, en al wat ras
 
+Doorgaet, en 't niet lang kan maken.
 
+Laet my altijt ernstig waken.
 
+14. Ia, hou selfs op my uw wachte,
 
Dat ik niet alleene nu,
 
Maer mijn leven lank betrachte,
 
Wat ik hebb' belooft aen u. +of deze noot achter volgende regel?}
 
Dat ik u, mijn GODT betael' +
 
Mijn geloften al te mael,
 
Die mijn mont heeft uitgesproken,
 
Als my 't herte was verbroken.

II. Pause.

 
Geef, dat ik uw lof verkond'ge, +
 
Nu ik tot gesontheit raek',
 
En voortaen niet meer en sond'ge, +
 
Dat my niet wat ergers naek'.
 
Laet my mijn gesonde le'en +
 
Stellen u mijn GODT alleen
 
Tot gerechtheits wapen-rusting, +
 
Nooit der sond', of vleesch-verlusting.
 
Laet aldus mijn ziele leven, +
 
En sy zal u loven, HEER, +
 
'k Wil gewillig over-geven.
 
Alles tot uw dienst en eer. +
 
Siet, hier ben ik, doet met my +
 
Soo als 't u behaeglik zy:
 
'k Hebbe lust, mijn GODT, en poge +
 
Dat ik uwen wil doen moge.
 
Wilt d'inwend'ge mensch versterken, +
 
Door uw Geest, met moed en kracht,
 
Om by daeg' uw werk te werken, +
 
Yverigh met all' mijn macht: +
 
Want de nacht des doodts komt an, +
 
Waer in niemant werken kan.
 
Laet my steets den tijt uitkoopen, +
 
Die soo haest voor-by sal loopen. +
 
Als mijn uere dan sal nad'ren, +
 
Dat gy my verlossen sult, +
 
En versam'len tot mijn Vad'ren, +
 
Sal mijn blijdschap zijn vervult. +
 
Dan sal ik, geheel verjeugdt,
 
+Ingaen, HEER, in uwe vreugt,
 
Die gy geeft uw trouwe knechten,
 
+In de tente der oprechten.
 
+19. Siet, in stilheit en vertrouwen
 
Is tot u mijn Lof-sang, HEER,
 
+Wekt my op, neemt wech 't verflouwen,
 
+Dat ik uwen Naem ver-eer,
 
+Door uw Soon, mijn Son, en Soen:
 
+Want het Graf en sal 't niet doen,
 
Noch de doot; maer die noch leven
 
Sullen hier u eere geven.
 
+20. 'k Sal u in mijn leven singen,
 
+HEER, terwijl ik ben en kan:
 
+Laet wel lukken alle dingen.
 
+Neem der lippen offer an,
 
+Om uw wel-geliefde SOON;
 
+Tot dat ik voor uwen Throon
 
Eeuwig, op veel soeter wijse,
 
Met uw Hemelsch Choor u prijse.
 
O! hoe sal ik vry, en veilig.
 
Sonder stilstant, dagh, en nacht
 
+Dan uitroepen; HEYLIG, HEYLIG,
 
+HEYLIG is de HEER vol macht.
 
O! hoe sal ik, voor als na,
 
Dan het soet HALLELUIA,
 
+Met all' Hemel-reyen t' samen,
 
Vrolik singen!
 
AMEN. AMEN.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied