Buiten- eensaem huis- somer- en winter-leven

Op de selve zin. Anders.

Stem: Psalm 106. Danks Godt, want hy is vrindelijck. Of: Ostes ce noir, belle Phillis. Of: Aldus.

Hoe lieflijck, soet, en aengenaem,
O Iesu! is my uwen Naem!⁺
Indien men my het herte kliefde,
Men vond'er desen Naem wel in;
Want d'heil'ge vlam van uwe liefde⁺
Verruckt by na mijn hert en sin.

2. 'k Vergeet' u niet om lief of leet,
Ia, Heer, indien ick u vergeet',⁺

Vergeet mijn rechterhant haer selven;

Ick spann' te samen al mijn kracht,

Hoe 'k best uw liefd' in 't hert bedelve,

En op u veste mijn gedacht.

+ Luce 2. 21.

+ Cant. 8. 6.

+ Psa. 137. 5.

[p. 140]

 

⁺3. Geen honig is mijn mond soo soet,

 

⁺Als uw gedacht'nis mijn gemoedt,

 

Want sy versoet oock al wat suur is;

 

⁺'Sy maeckt dat ick verdouwen kan

 

Wat sterck en tegen mijn natuur is,

 

Ia daer ick eerst moest grouwen van.

 

 

 

4. 't Zy waer ick ben, of wat ick doe,

 

⁺Ick keer na u mijn oogen toe;

 

⁺'k Beginn' en eindig' al mijn wercken

 

⁺In uwen Naem en t'uwer eer:

 

⁺Gy kont de moede zielen stercken,

 

En nieuwe krachten schencken weer.

 

 

 

⁺'t Geen uit en om my selfs geschiedt,

 

Geeft my maer dies te meer verdriet;

 

Maer wat geschiedt in uwen Name,

 

Het zy dan groot, of 't zy geringh,

 

Is goedt en soet in 't eindt al t'same,

 

Soo dat ick u daer lof voor singh.

 

 

 

6. Ey laet ick u en uwe min

 

Doch nimmer stellen uit mijn sin;

 

Maer, als de Son-bloem na de Sonne,

 

En 't yser na de zeil-steen treckt,

 

Oock soo tot u mijn vreughdt en wonne,

 

Mijn hert geduurigh zijn gestreckt.

 

 

 

7. Geeft dat het zy mijn meest vermaeck,

 

Waer na ick in de wereldt haeck,

 

Van u te hooren en te spreken,

 

⁺U te behagen t'aller tijdt,

 

⁺U te betrouwen, u te smaken,

 

⁺En uwen wil te doen met vlijt.

 

 

 

8. Uw liefde soo mijn hert opweck'

 

⁺Dat ick het al voor schaed' en dreck'

 

Om u te winnen, achten moge.

 

Dat boven d'aerdt en 't aerdtsche goedt

 

⁺Sich als met vleugelen verhoge

 

Mijn soo in u vernoeght gemoedt.

+ Psal. 119. 103.

+ Psal. 104. v. 34.

+ Phil. 4. 13.

+ Psal. 25. 15.

+ Col. 3. 17.

+ 1 Col. 10. v. 31.

+ Ies. 40. 29.

+ 2 Cor. 3. 5.

+ 2 Cor. 5. 9.

+ Prov. 3. 5.

+ Psal. 40. 9.

+ Phil. 3. 8.

+ Ies. 40. 31.

[p. 141]

 

O! sterckt my, dat ick nimmermeer,

 

Gelijck een dwase Demas, weer⁺

 

My van de wereldt laet verlocken,⁺

 

Noch door mijn qua begeerlickheidt

 

Ooit werde van u afgetrocken,

 

Maer uwe blijv' in eeuwigheidt.

+ 2 Tim. 4. v. 10.

+ Iac. 1. 14.