Buiten- eensaem huis- somer- en winter-leven
(1687)–Willem Sluiter–
Auteursrechtvrij
[pagina 7]
| |
Kan ook gezongen werden op de wijze van Psalm. 100. Of: Psalm. 134. Alle gy knechten des Heeren. Of: Christe di du bist dag, en ligt. Of: Iesu, die u gedagtig is. Aldus. Indienge vraagt hoe 't my al gaat
Hier achter af, en van de straat
En of dit eensaam leven my
Niet moeilijk in de winter zy?
| |
[pagina 8]
| |
 2. Of spreektm'er als een wonder van,
Hoe 'k my aldus behelpen kan?
Of wat ik al den dag door doe,
Ik sal 't u seggen. Luister toe:
3. 'k Ben meest alleen hier in mijn huis,
Gelijk een kluis'naer in sijn kluis,
| |
[pagina 9]
| |
Van al 't gewoel der weereld schuw.
Mijn Keuken is mijn Kamer nu,
4. Op dat ik geen twee vieren stook,
En 't eene vruchteloos ver-rook,
Of dat men in de Winter hier
Geen Haert-stee vinde sonder vier.
5. Doch dat men hier geen Keuken meen',
Als daer, in dicht-bemuurde Steen.
Het licht eerst van een enge Straet
Door dobb'le glasen henen gaet:
6. Daer 's Winters schier de dag weer daelt,
Eer datter 't heuglijk Son-licht straelt.
Men siet nu hier, by winter-tijdt,
Door 't Bladerloos geboomt heel wijdt.
7. Ik kan, van vinn'ge kou bewaert,
Hier blyven sitten by mijn haert.
En sien nochtans, door 't ope-veldt,
De Son, soo vrolijk als een heldt,Ga naar voetnoot+
8. Haer ommeloop te sneller spoen,Ga naar voetnoot+
En flickren op 't berijpte groen,
En door mijn glase vensters heen.
't Gemakjen is wel slecht en kleen;
9. Maer licht en lucht is, na mijn sin,
Het allerbest cieraet daer in,
En rekt den dag uit voor mijn werk.
Dat 's recht de ruimte, die 'k bemerk.
10. De glinsterende Morgen-stondt
Brengt hier het goudt al uit haer mondt,
Wanneer men in de Steen noch slaept,
En op het bedd' in 't duister gaept.
11. Ook licht noch d'Avond-son op 't Landt,
Als in de Steen de Keers al brandt.
Hoewel mijn Keuken Keuken hiet,
Het Keuken-werk en geldt'er niet.
12. Ik setter my in 't midden neer,
En ben alleen daer baes en Heer,
| |
[pagina 10]
| |
Met al mijn boeken en geschrijf;
Waer by ik mack'lik sitten blijf,
13. Daer snort geen meid met 't wiel in d'asch
Ik hebb' geen noot van spijt of vlas,
Noch dat (al ben ik schoon niet vijs)
Bequijlde vingers mijne spijs
14. Betasten of bemorssen gaen.
Ik stook'er selfs een viertjen aen;
Het welk geen meid om verre wroet,
Wanneer s'een kooltjen hebben moet.
15. Ik sitt'er by, gelijk een Prins,
En weet voor my al veel gewins
Uit ieder dag alsoo besteedt,
Waer van de weereld niet en weet,
16. Die slechts na eer en rijkdom tracht,
En 't beste niet en kent noch acht.
Ga naar voetnoot+'k Hebb' arbeid noch bekommernis
Om spijse die verganklijk is.
17. Ik winn' geen Geld, geen Land of Sant,
En hebb' daer van ook geen verstant,
Maer sitt' en kijk gelijk een Kint,
Als iemant roemt, hoe veel hy wint,
Ga naar voetnoot+18. En oplegt van dien aerdschen slijk,
Of wat hy hier of daer van strijk'.
Ik denk op geld en goed op 't minst,
En arbeid' om een groote winst.
19. Hoe salig leeft de mensch voor Godt,
Wat heeft hy een geluckig lot,
Die, dag by dag, niet van veel goud,
Maer van sijn leven reek'ning houdt,
20. En t'saem verlies en winst daer van
Slechts wel te boeke setten kan!
Ik hael my selfs niet geern van all's
Noch al de weereld op mijn hals;
21. Ik moet mijn selve machtig zijn,
En hebb' genoeg te doen aen 't mijn',
| |
[pagina 11]
| |
Dat Godt wel niet met matig geld,
Maer met een beter loon, vergeldt.
22. Godt geeft sijn gunstgenooten vreugd,Ga naar voetnoot+
En wijsheid, die de ziel verheugd,
Terwijl hy 't sondig weereldsch wicht,
Welk 't aersch alleen aen 't herte ligt,
23. Geeft besigheid; om met verdriet
Te saem'len 't geen hy nooit geniet.
Iscariot houw' sijn beurse self,Ga naar voetnoot+
Indien ik maer, met d'ander elf,
24. Te pas kom by dien rijken buit,
Die niet was voor dien snooden guit.
Wat is de winste los en slecht,
Indiense niet wordt aengelegt.Ga naar voetnoot+
25. Aen vaste grondt en blyvend goed.Ga naar voetnoot+
Voor roest en dief-stal wel behoedt,Ga naar voetnoot+
Dat nooit sich weer verteeren laet,
En selfs in 't sterven met ons gaet.
|