Buiten- eensaem huis- somer- en winter-leven

(1687)–Willem Sluiter– rechtenstatus


Toestemming Op 't vrye Buiten-leven, stichtelik gerijmt van den Eerwaerdigen en hoog-geleerden Heer, Wilhelmus Sluiterus. Men heeft voor desen hoog het leven van de Steden By ieder-een geschat; 't landt-leven lag beneden, Ter tijt toe dat het boek van Sluyter quam in 't licht, Daer in hy voor het landt een luyster heeft gesticht. Hy heeft 'er bey beproeft, en op de schael gewogen, Wat lust en last het landt en trotze ste'en vertogen: Waer in de werelt woelt en glinstert in haer glans, Waer in de bitze Nijdt bevindt de meeste kans. Dies mijdt hy dit belet, en keurt het eensaem leven Van 't still' eenvoudig land, daer niemant wort gedreven Soo groots en trots te zijn. Siet Sluyters sin en geest Is nu de mijne, en lang voor desen soo geweest. Maer lestmael hoorde ik eens niet onverstandig seggen;
[pagina **1r]
't Is quaetst, dat landtluy voor den vyanty open leggen, En moeten lijf en goet (wanneer men 't noch krijgt me'e) Ter vlucht gaen bergen in de vast-bemuurde ste'e. Nu is dit quaet vergoedt door dees gemaeckte Vrede: Nu woont men vry op 't landt soo wel als in de steden. De Godt des Vredes maek' bestendigh dit verbondt, En legge alsoo sijn loff in 's Nederlanders mond. Magnus Umegrovius, Dienaer der Gemeente J. Christi te Borkelo.