Mengel-digten

[p. 46]

Aan Mons^r. W: S: voor een teekening in ons stamboek vereert, verbeeldende de Hoop, tot danksegging.

GA voort myn vrind, gy slaat met wisse schreeden
Den Kruisweg op, niet siende naar beneden,

Nog agterwaarts; 't geloof bind vleug'len aan,

't Laat sig van 't aards nog Kroone Gout betoov'ren,
De aanminn'ge krans van onverwelkb're loov'ren,

Blinkt haar in 't oog aan 't einde van de baan.

Dat is die dierb're prys, die de overwinnaar
Krygt tot een buit uit handen van syn minnaar,

[p. 47]

 

Syn Minnaar Jesus, die dien schat bewaart

 

Tot hy syn loop heeft wett'lik afgestreeden,

 

En 't strydperk rookt van Traanen en Gebeeden,

 

Die God in Flessen als een schat vergaart.

 

 

 

Die dierb're prys, die niemant wort geschonken,

 

Als een verdienst voor Kruis of Sulpher vonken,

 

't Was duur betaalt! Neen 't is genaden loon:

 

Den flenter rok van selfs geregtigheden

 

Moet uit, men dekt de gansch mismaakte leeden

 

Met 't schoner kleet, de Kruisrok van Gods Soon.

 

 

 

Die 't anker van syn Hoop heeft uitgesmeeten,

 

In 't stille Meir van 't grond'loos ongemeeten,

 

Leit vast, al toeft de zoele Zuide wint;

 

Of moet hy nog wat dobb'ren op de baaren,

 

Die 't roer bestiert sal hem doen binnen vaaren

 

Daar hy 't genot van al syn hope vint.

 

 

 

Dit deugden spoor myn vrint hebt gy begonnen,

 

Die wel begint heeft halver weg gewonnen,

[p. 48]

 

Dit toont ge ons in uw wandel, prent en digt:

 

Gy maalt ons af met leevendiger verven,

 

Die 't ondermaans voor 't Hemelse wil derven,

 

Moet sien na 't Lam door 't geest'lik vergesigt.

 

 

 

Dees suiv're Maagt die lieflik sit te leunen,

 

Weet dat haar 't kruis in kruis kan ondersteunen.

 

Als maar de Hoop 't begerig hert voldoet:

 

In diep gepeins slaat sy haar oog na boven,

 

Daar ziets' haar pant het eind van haar gelooven,

 

Dies schoptse al 't aards versmaad'lik met den voet.

 

 

 

Wat dankpligt zal ik u na waarde toonen,

 

Voor gunst, en kunst, die t'uwent saame woonen,

 

Den evenaar slaat over 't uwer winst:

 

Al seid myn hert, met syn genegentheeden,

 

Dit 's al waar meê ik u kan tegen treeden,

 

Weegt vry so swaar, 'k vernoeg my niet het minst.

Anno 1701.