Mengel-digten

[p. 42]

Sonnet.
Op den verjaardag van den heer H. Otters, Secret.
Out zeven en zestig jaaren.

GY, die den tyd beperkt van ons angstvallig leeven

En van de Bakermat, de Jaaren opwaarts telt

So hoog als se in uw Boek der Eeuwen zyn gestelt,

Geev dat wy nooit uw wil in weerwil wederstreeven.
Wanneer gy 't smaaklik zoet met bitt're saus wilt geeven

't Is Vaderlik gedist, die 't kint in hoogmoet knelt,

Of tederlyk omarmt als 't in zyn traanen smelt;

Uw doen, ô God, is regt! al worden wy gedreven

Gelyk een vlugge damp of ligte weversspoel:

Een hantbreet is, by u, ons ydel Aards gewoel:

En is dees Sonnewiel na de Avont kim gedooken,

Ey keert de schaauw te rug, verlengt de levens tyt,

Die als een Jagtschip door de woeste baaren glyt:

Tot eens dat eeuwig ligt zal weesen aangebrooken.

Anno 1700 November.