Ik zal zingen om de zon te laten opkomen

(1991)–Michaël Slory– rechtenstatus



[pagina 167]
Suriname Soms is het een rijstveld. Mijn paarse adem ertussen. Diamantlicht! Soms het Pad van Wanica. Bananenvelden snellen toe, snellen weg. Om jou hebben we onze ingewanden verschroeid, omwille van je warmte! Soms is het een hart dat ik omarm en streel ergens diep in de bossen aan de Litaní aan de Koesewijne. We hebben je beploegd. We hebben je bemest met de as van ons sterven.