Verzamelde gedichten. Deel 2

[p. 30]

De Vrouwen van Yueh I

Ze komt van Tsjang Kan, meisje uit duizenden;
Haar gelaat heeft den glans der maan in het Zuiden,
Witter dan sneeuw op het veld zijn haar voeten,
't Eenige dat haar niet adelt is 't bloed.

[p. 31]

II

De vrouwen van Tsjang Sha zijn schoon, maar lichtzinnig.
Zij ook laat haar plicht en dartelt en danst;
Soms worden haar heldere oogen befloerst
Door de aandrift die in de lente vervoert.
Ze is zoo onbevangen als het uitbundig
Licht, dat op voortvlietend water danst.

(Li Tai Po)