Verzamelde gedichten. Deel 1

[p. 11]

Klassieke Avond

't Is in een amberheldre en rooskleurge sfeer.
De Adonistempel op het voorgebergt' verheven,
Heeft in het westlijk goud zijn zuilenzwart gedreven,
En over de avondzee ontkiemde de eerste ster.

Terwijl een zuiver riet een langzaam lied begint,
Verheft Pan, die voorover sliep, zich op zijn handen,
Naaktvoetgen nimfendans te zien, een kustguirlande.
Een schip uit 't Oosten voert aroom de haven in.

Vrouwen laten het uur wegvloeien, onbezonnen
Voor zacht gesprek, de kruiken op den rand der bronnen;
De ossen, saamgejukt, verlaten de open vore.

Een nacht komt, die door Syrië's rozentuinen liep.
Diana, helder, neigt naar droom in 't bosschendiep;
Waar een verdwaalde straal in 't loof brengt zilvergloren,

Liefkoost ze Endymion: een zaalgheid, zoo te lore.