Gedichten (2 delen)

[p. 341]

[201] Aan Geeraard Vossius.aant.

Geleerde Vos, recht noemt men u geleerd,

Die min, aan wyn, dan oli, heb verteert,

Om naarstigh door te snufflen zoo veel blaaren,
Als nooit te koop, by Elseviren, waaren,

Hoe komt het dat al 't ploegen niet verdriet?

De werreld kent toch synen Kato niet.

Neen, kloeke kop, versloof uw gryse lokken,
Reik voor, en naa de vruchten van uw blokken.

't Is lofs genoegh, d'eerbiedger naasaat weet,

Wat voor een Vos onse eeuw onachtsaam sleet.