Davids Psalmen

[p. 348]

138 psalm.

1.

Met al myn hart bely ik, Heer,

Uw lof, en eer,

Na myn vermoogen,

Ik psalmsing, in der gooden raad,

Op myne maat,

U, voor hun oogen.

Ik buige my, in diep gepeis,

Na uw palleis,

Vol heiligheeden,

Om uw genaa, en waarheit saam,

Werdt dus uw naam

Van my beleeden.

[p. 349]

2.

Want booven al uw naam, en eer,

Vergrootge seer

Uw woord, door werken.

Gy hoorde, riep ik, myne klagt,

En deed uw kracht

Myn ziel versterken.

De kooningen belyden u,

Op aarden nu,

Aan aller oorden,

Om datse 't seggen van uw mond

Oprecht, en rond

Geboodschapt, hoorden.

3.

Sy singen op des Heeren weg,

Met goed beleg,

En doen elk weeten

Dat 's Heeren roem, en heerlikheit,

Vol majesteit,

Recht groot mag heeten.

De Heer is hoog, doch siet gewis

Wat needrig is,

Met goed behaagen,

Hy kent het hooge hart van veer,

Veracht het seer,

En geeft het slaagen.

4.

Ga ik benaauwt, in 't middelst veld

Des doods beknelt,

Gy doetme leeven.

Gy maakt myn vyands toorn te schand,

Uw rechterhand

Weet heil te geeven.

De Heer blyft heelendal voor my,

Dies ben ik bly,

Hy zal 't volmaaken.

[p. 350]

 

Uw gunst is eeuwig, wil, o Heer,

 

Dan nimmermeer

 

Uw handwerk staaken.