Davids Psalmen

[p. 331]

128 psalm.

1.

Wel dien, die, al syn leeven,
Den Heere vreest, en mint,
En, in syn weg bedreeven,
Steeds wandelt, als syn kind.
Dus geeft uw hand u eeten,
Sie slechs geen arbeid aan,
Gy zult welsaalig heeten,
En wel zal 't u dan gaan.

2.

Uw huisvrouw, zy dies blyde,

Zal dan zo vruchtbaar zyn,
Als, aan uw huisings zyde,
De wy nstok is van wyn.
Uw kinders zullen groenen,
En alle welgedaan,
Gelyk olyfplantsoenen,
Rondom uw taafel staan.

[p. 332]

3.

Zo seegent, sie, de Heere

Den man, die recht hem vreest,
Hy seegent u met eere,
Uit Zion, door syn Geest.
Aanschouw dus, alle daagen,
Met vreugd, zo lang gy leeft,
Wat goed syn welbehaagen
Jerusalem al geeft.

4.

Sie dus ook uw kinds kindren,

En vaar geduurig wel,
Nooit moet uw vreede mindren,
Sy kroon gansch Israël.