Davids Psalmen

123 psalm.

1.

OHeer, tot u, die in den heemel sit,

Hef ik myn oogenwit.

Sie, zoo als knechts, op handen van hun heeren,

Hun oogen blyven keeren,

Als meissens sien, met oogen vol vertrouwen,

Op handen van heur vrouwen,

Zo siet ons oog op onsen God, tot hy

Ons weer genaadig zy.

2.

Doe ons genaa, doe ons, voor deese keer,

Noch eens genaa, o Heer,

Want, laas, wy zyn al veel te sat van woorden,

Die wy van smaaders hoorden.

[p. 326]

 

Ja onse ziel is veel te sat van 't spotten

 

Der steeds geruste sotten.

 

Wy walgen van den smaad, en hoovaardy

 

Van onse weerparty.