Davids Psalmen
(1674)–Joannes Six van Chandelier–
Auteursrechtvrij
[pagina 324]
| |
Jerusalem, wat is dit soet!
Nu quamt'er toe dat, onse voet
Eens stil mag staan in uwe poorten.
Jerusalems volbouwde grond
Is als een stad, die sich, in 't rond,
Wel saamvoegt, met haar toebehoorten.
 | |
2.Elk stamhuis, 's Heeren stam genoemt',
Gaat derwaarts op, alwaar 't sich buigt,
Na 't woord aan Israël getuigt,
En 's Heeren naam belydt, en roemt.
Dewyl 't gestoelt van 't hoogst gericht,
't Gestoelt voor Davids huis gesticht,
Daar, om te richten, werdt beseeten.
Men wensch Jerusalem dan vree,
Wie u bemint, o heilge stee,
Moet lang syn brood, met welvaart, eeten.
| |
3.De vreede blyf, rondom uw wal,
En in uw vesting, steeds u by,
Volkoome rust, en welvaart zy
In uw palleisen ooveral.
Zo om myn broeders binnen u,
Als om myn vrienden zal ik nu,
In u voortaan, den vreede spreeken.
| |
[pagina 325]
| |
Ik soeke dat uw burg, en rots,
Om 't huis des Heeren, onses Gods,
Nooit eenig heilgoed koom t'ontbreeken.
|
|
