Davids Psalmen

96 psalm.

1.

Singt een nieuw lied den Heer ter eere,

Gy aarde, singt alom den Heere,
Psalmsingt den heere, looft syn naam,
Komt, tot den roem syns heils, te saam,
En boodschapt, dag, aan dag, die leere.

2.

Vertelt syn eer aan 't heidensch weesen,

En maakt syn wonderen, na deesen,
By alle volkeren, vermaart,
Want 's Heeren grootheit, prysenswaard,
Is booven alle goôn te vreesen.

[p. 241]

3.

Der volken gooden zyn slechs dingen,

Die nietig zyn, en licht vergingen,
Maar God, die maakte 's heemels boog,
De majesteit staat voor syn oog,
De heerlikheit blyft hem omringen.

4.

Syn sterkheit, en cieraad bestraalen

Het heiligdom van syne saalen.
Geeft, gy geslachten, dies den Heer,
Gy volken, geeft den Heer syn eer,
En wilt syn sterktes lof verhaalen.

Pause.
5.

Geeft God, den Heer, syn eer ter deegen,

En roemt syn eernaam aller weegen,
Elk breng hem offergaaven aan,
En kom in synen voorhof staan,
Om daar den godsdienst in te pleegen.

6.

Hebt heilig ciersel aangetoogen,

En bidt den Heere, neergeboogen,
Dus aan, in 't heerlik heiligdom.
Gy aarde, schrikt, en beeft alom,
Voor 't vreeslik aanschyn syner oogen.

7.

Segt tot de heidens, en met reeden,

De Heer wierdt kooning aller steeden,
Dies staat de weereld vast, en hecht,
Sy zal niet wanken, want hy recht
De volken in rechtmaatigheeden.

8.

Verblydt u dan, gy heemelringen,

Verheugt u ook, gy aardsche dingen,
Gy volle zeekolk, dondert gy
Gy velden, springt, met alles, bly,
Dan zal al 't woudgeboomt ook singen.

[p. 242]

9.

Juicht voor den Heer, hy komt verheeven,

Ja, siet, hy komt op aarde leeven,
Om recht te doen, en is van sin
De weereld, en het volk daar in,
Na recht, en waarheit, recht te geeven.