Davids Psalmen
(1674)–Joannes Six van Chandelier– Auteursrechtvrij
[pagina 176]
| |
En, in hun druk, na recht, en reeden,
Uw armen gaade slaan.
| |
2.Dan siet het volk, met groot behaagen,
De bergen rykelyk,
Met alle heuvels, vreede draagen,
Door syn rechtvaardig ryk.
Hy richt des volks ellendelingen,
Verlost des armen kind,
Vergruist die ooverlast begingen,
En die hy rooflik vindt.
| |
3.Dies zullen sy uw vrees betrachten,
Zo lang als son, en maan,
En naageslachten, uit geslachten,
Van eeuw, tot eeuw, bestaan.
Dan daalt er heil, zo lief, als reegen
Op 't afgeschooren gras,
Als druppels vocht, dat, vet van seegen,
Het aardryk welkom was.
| |
4.'t Rechtvaardig volk zal, in syn daagen,
Vol geurig bloeisel zyn,
De vree zal steeds veel vruchten draagen,
Tot dat de maan nooit schyn.
Hy zal syn heerschappy doen eeren,
Van zee, tot zee, erkent,
En van syn ryksrivier regeeren,
Tot aan des weerelds end.
| |
5.De landsaat van heel woeste plekken,
Knielt willig voor syn throon,
Syn vyand moet syn voetstof lekken.
| |
[pagina 177]
| |
De kooning, en de kroon
Van Tharsis, eilanders, en Scheba,
Elk brengt hem giften mee,
Ook schenkt de kooning van 't ryk Seba
Syn offer hem gedwee.
| |
Pause.
| |
7.Hy doet des nood drufts sich ontfermen,
Behoedt een schaamel mensch,
En zielen, die gebreklik kermen,
Behoudt hy, naa hun wensch.
Hy zal hun ziel van list bevryden,
Hy schutse voor geweld,
Syn ooge schat hun bloed, en lyden,
Veel kostliker dan geld.
| |
8.Hy leeft vol heils, en nooit verleegen,
Men geeft hem Schebaas goud,
Bidt steeds voor hem, en wenscht, met seegen,
Hem daagliks syn behoud.
Is slechs een hand vol koorns gekoomen,
In 't hoogst van 't bergryk land,
Haar vrucht zal ruisschen, als de boomen
Op Libans kruin geplant.
| |
9.Die van syn stad, en landen bloeijen,
Als 't weelig kruid der aard,
| |
[pagina 178]
| |
Syn naam zal 't aardryk oovervloeijen,
Van eeuw, tot eeuw vermaart.
Zo lang de son is plant syn naame
Sich voort, van kind, tot kind,
Sy seegenen sich al te saame,
In hem, van hem bemint.
| |
10.Al 't heidendom zal hem beroemen,
Wyl 't hem wel saalig acht.
Looft God, die sich den God laat noemen
Van Israëls geslacht.
Looft hem, hy is alleen de Heere,
Die wonderwerken doet,
Geeft eeuwig synen eernaam eere,
Want die is heerlik goed.
| |
11.Vervult moet al het aardryk weesen
Van syne heerlikheit,
Het zy zo nu, en zoo na deesen,
Ja steeds zy zoo geseit.
|
|