Wortoe d'e tan abra

(1970)– Shrinivási– rechtenstatus



[pagina 57]
Frits Wols de huig r ik zie mijn kinderen opgroeien in dit kultuurland ik hoor mijn kinderen praten in dit hypergeorganiseerde land ik voel mijn kinderen denken in het nederlands en ik kijk berustend toe maar als ik ‘kon dja’ roep en mijn kleine kijkt verbaasd als ik ‘gowe’ roep en mijn kleine giechelt vreemd als ik rood zeg en mijn kleine meid van zeven gorgelt alsmaar ‘gggood’ dan lust ik plotseling een pils
[pagina 58]
wie is de Surinaamse literator? Wie ia de Surinaamse literator hij die in het Surinaams schrijft? hij die het hindi bezigt? hij die het veilige nederlands prefereert hoven het jonge taaltje dat maar moeilijk op gang komt? ik weiger mij met dit klein burgerlijk gezwam bezig te houden ik weiger de ene taal te verkiezen boven de andere ik ben door het toeval verzeild geraakt in een spinneweb van kulturen en talen ik accepteer mijn toestand ik ben surinamer en ik onttrek mij niet aan de konsekwenties daarom schrijf ik sranang klets ik nederlands brabbel ik hindi lust ik pitjel smul ik van tjau min drink ik kassiri en dans ik merengue daarom bewonder ik de schone klanken van shrinivasi al versta ik er geen woord van daarom zeg ik jan tegen de blanke in suriname al heet hij niet zo en ik schrijf een ode aan al mijn collega's die weigeren te weten wie de Surinaamse literator is want zij zijn de pioniers de helden die later geciteerd zullen worden