Wortoe d'e tan abra

Bloemlezing uit de Surinaamse poëzie vanaf 1957

[p. 24]

Asjantenoe Sangodare / Michael Slory

Mi sa singi
a son
opo kon,
te den stari wasi komoto
na loktoe.
Mi sa singi
alanja workoe,
penipeni pangi foe rediblaw,
blaka, di no man ori ensrefi
te mi son e kon;
wan geri boskopoe
foe ala di didon ete na ini den kampoe,
foe ala di sribi breni...
Mi sa singi
a son
opo kon,
foe ondro a watra
di bradi sote,
te oen opo kon na doro
foe arki
a njoensoe di mi ati
e loesoe:
wanwan dropoe foe mamanten son.

[p. 25]

bréti

 

Efoe

 

wan lési

 

wi ati ben kan waran

 

leki a motor foe a flikmasjin,

 

èn oen doe

 

ben teki fré

 

mindri den bagasi, den weti workoe.

 

Efoe

 

wan lési

 

oen ai ben kan brenki

 

leki a solfroe skin foe a flikmasjin,

 

èn a bréti

 

ben kan gi tongo

 

ondro a blaw, a dipi watra.

 

Dati

 

wan sani ben sa miti wi na grontapoe!

 

Dati

 

wan prisiri

 

ben sa lekti ensrefi opo!

 

Efoe soso wan lési

 

wi ati ben kan waran

 

leki a flikmasjin motor na ondrobere...

[p. 26]

sranan

 

D'e diki joe bobi

 

nanga joe beresaka opo.

 

Mi sabi mama, mi sabi!

 

D'e srepi a bauxit,

 

a ros broedoe foe joe ini-bere,

 

go poti na ini den maksin te janasé.

 

Mi sabi mama, mi sabi!

 

Den srefi foefoeroeman

 

d'e jepi Tsjombe noso Verwoerd

 

foe seri, kiri den nengre...

 

Den srefi foefoeroeman!...

 

D'e priti joe bobi

 

nanga joe beresaka opo,

 

foe langa wan switimofo gi wi

 

te den kaba.

 

Na so d'e soigi

 

a broedoe komoto na ini joe skin!

 

Na so foefoeroeman

 

e sweri makandra...

 

Ma wan dé

 

joe sa gi wi a krakti

 

foe jagi den gwe,

 

foe opo lon na den baka nanga fajatiki,

 

wan dé, wan dé...

[p. 27]

den temreman

 

Soso den temreman

 

wanwan

 

sabi a kriboi foe den oso.

 

A noko

 

pe foe taki nanga stari.

 

Soso den temreman

 

wanwan

 

sabi a switi foe den kroroe

 

d'e opo a singi

 

di planga ben tjari

 

komoto kon so fara...

Ook in de voorste linie kun je staan.

Er zijn miljarden kanonnen van monden
over de wereld!

Ook in de voorste linie
waar het spervuur van het slechtste
wat er is je zal willen treffen.

Blauw is deze tropenochtend
en vol hoop.
Tussen onze wenkbrauwen
haakt onze vastberadenheid zich in.

[p. 28]

 

Er is een verte te veroveren

 

uit dit loeiend heet gevecht.

 

 

 

Sterven of overwinnen!

 

 

 

Met onze ruggen tegen de muur

 

staan we. Dat wil zeggen,

 

met de blik van het volk, van heel

 

een kontinent achter ons!

 

Heel de adem van de Andes.

Vlag van water
gehesen.

Strijd
onmiddellijk hervat.

Spoorbrug
opgeblazen
naar de zon.

Hebben ons
weer in het oerwoud teruggetrokken.

[p. 29]

 

Ik danste de vuurdans

 

van de zon.

 

 

 

De regenboog

 

kwam aangelopen

 

en spreidde zijn papegaaienveren

 

op de grond.

 

 

 

Een arrowak, een wijze,

 

had mij gezien

 

hij zette zich neer.

 

 

 

Ik danste

 

de zonnedans van de morgen

 

die heimwee heeft

 

tot achter de wolken

 

een zilveren oven

 

vol glorie!

 

 

 

En wij hebben ons land

 

nog niet helemaal bevrijd

 

maar wij kunnen het juk

 

nu alvast van ons afschudden.