Een weinig van het andere

[p. 125]

[Terug]

Terug
in uw verblindend licht
sluit ik mijn ogen
en verlang
bij mijn terugkomst
in dit land
binnen de palmen van
de zon
te zien haar
die in mij steeds
leefde
die mij de lente was
en in de felste kou
verborgen in mij
die plaats aanvaardde;
die in de herfstdagen
mij dagelijks afviel
maar toch mij bleef
bewaard rondom het hart,
verrukkelijke zomer.

Terug
in uw verblindend licht
wil ik het wonder
ten overstaan
van heel dit land
omvangen
omringen en
omzingen
spinnen vanaf
vandaag
een nieuwe dag
in deze eeuw

[p. 126]

 

want het eerstgeboorterecht

 

van het geluk

 

is mij

 

nog niet ontnomen.