Een weinig van het andere

[p. 104]

[Beschrijf mij]

Beschrijf mij
zegt zij zonder een woord
te spreken
de morgen van haar mond
doet mij de hemel open
de pijn ontvalt het hart
en licht licht speelt
uit al haar delen.

Ik hoor
met haar oren
de zon penselen
dit land in zijn aloude pracht
de zee ontspringt
zachtblauw de nacht
haar woorden
witter prevelend op de kusten.

De bergen blozen
omdat de zon
zo minzaam spreekt
en zie de wind
herneemt zijn lied
in al de bladeren.

Beschrijf mij zegt zij
zonder één woord te spreken
de leegte in mij
moest door haar open-
breken
gelijk na elke bui
een oude tak uitwast
het groen, waarvan
zelfs wolken spreken.