Nederduytsche spraakkonst

waarin de gronden der Hollandsche taale naauwkeuriglyk opgedólven, en zelfs voor geringe verstanden, zo ten aanzien der spellinge als bewoordinge, duydelyk aangeweezen zyn

Van de Voorzetselen.

Een ^† Voorzetsel is een onbuygelyk Spraakdeel, dat voor andere woorden gezét wordt, om de plaats, oorzaak, óf tyd te betékenen, als

Aan	Na toe
Achter	Om
Af	Onder
By	Ontrent
Behalve	Op
Beneden	Over
Binnen	Rondom
Boven	Sederd
Buyten	Sint
Dicht by	Te
Door	Tegen
In	Tegen-over
Met	Ten
Naa	Tót
Naar	Ter

† Praepositio.

[p. 185]

Tusschen	Voor
Van	Voorby
Van wege	Wegens
Vólgens	Zonder

Af wordt zo wel achter als voor gesteld, als Af komen, en Kom af, daar af.

Eenige Voorzetsels zyn onscheydelyk, wordende nooit alleen, maar voor Naamwoorden en Werkwoorden gezét, en daar aan gehecht: deeze zyn Ant, Aal, Be, Ge, Er, Her, On, Ont, Toe, Ver, Wan, welke dus gebruykt worden, Antwoord, Aaloud, Bedekken, Bedelven, Begeeven, Bekleeden, Betoonen, Erlangen, Geleyden, Gelid, Erkennen, Herdoen, Herdoopen, Onbestendig, Ondeugd, Ontheyligen, Ontvouwen, Toedoen, Toegeeven, Verbidden, Verhooren, Verkrygen, Verneemen, Verschryven, Verbinden, Vergaan, Verkoopen, Wanschepsel, Wanhoopen. Evenwel wordt het woordtje Toe somtyds op zichzelven gebruykt, als Hy bewoog 'er my toe. De deur was toe.