Een nieuw sangh-boeck, iuhoudende eenighe psalmen

Den 115. Psalm.

NIet ons niet ons, maer u behoort, o Heer
Om uwes woorts wille alleen de eer.
'T welck is end blijft waerachtich:
Waerom souden de Heydenen met spot,
Lachende segghen: waer is nu haer Godt,
Dien sy aenroepen clachtich?

2. Onse God woont inden Hemel voorwaer,

Hy maeckt end doet alles int openbaer,
Wat hy wil in den landen:
Maer aller heydenen afgoden zijn
Niet dan gout en zilver ghelouter fijn,
Wercken der menschen handen.

[p. 42]

 

3. Sy hebben monden end spreken gaer niet,

 

End ooghen der welcker gheene yet siet,

 

Het syn al doode dinghen.

 

Sy hebben ooren, maer gantsch gheen gehoor,

 

Neusen, nochtans watmen hen stellet voor

 

Gheenen reuck sy bringhen.

 

4. Sy hebben handen en grijpen niets aen,

 

Haer voeten connen gantschelijck niet gaen,

 

Haer kele kan niet spreken.

 

Diese maken zijn hen ghelijck voortaen,

 

End diese besoecken end daer op staen,

 

Zijn daer by vergheleken.

 

 

 

5. Maer ghy Israel hoopt op den Heer reyn,

 

Hy is uwe hulp end u kracht alleyn

 

End uwen schilt bevonden.

 

Ghy huys Aarons op God vast betrout,

 

Hy is u sterckheyt als ghy zijt benout

[p. 43]

 

Die u helpt t' allen stonden.

 

6. Ghy die Godt vreest, laet u hoop zijn ghestelt,

 

Op God, die u cracht is end u ghewelt,

 

Voor wien de boose beven,

 

De Heer ghedenckt onser, hy wil oock goet,

 

Israels en Aarons huys met spoet,

 

Zijn segheninghe gheven

 

7. Allen dien die God vreesen int gemeyn

 

Het sy datse groot zijn oft oock seer cleyn,

 

Doet God veel goets ghenadich,

 

De Heer sal u meer seghenen altijt,

 

End uwe kinderen maken verblijt,

 

Door syn goetheyt weldadich.

 

8. Ghy zijt dat volck dat God wt liefden gheeft,

 

Veel goets die den Hemel end d' aerde heeft

 

Ghemaeckt seer bequame,

 

De Hemelen syn des Heeren alleyn,

 

Der menschen kinderen dat aertsche pleyn

 

Gaf hy in al te same.

[p. 44]

 

9 De dooden en sullen, Heer, uwen lof

 

Niet verconden, noch sy die nu int stof

 

End int graf zijn gheleghen,

 

Maer wy die leven sullen over al,

 

V altijt loven met blijde gheschal,

 

End prijsen aller weghen.